Monismus materialis est fides praesocratica quae mundum corporeum explicat, omnes dicens res mundanas in elementis singulis consistere. Inter monistas materiales fuerunt tres philosophi Milesii: Thales, qui omnia in aqua consistere; Anaximander, qui omnia esse apeiron; et Anaximenes, qui omnia esse aer credidit.[1]

Hi philosophi, quamquam eorum rationes primitivae erant, primi fuerunt qui mundum corporeum sine supernaturalibus nominatis explicaverunt; quod viam vicissim paravit hodiernae scientiae et philosophiae, quibus idem finis est: mundum sine fiducia supernaturalium interpretari.[2]

  1. Curd 1996:9, 11, 14.
  2. Lindberg 2010:28–29.

Nexus interni

Bibliographia

recensere
  • Curd, Patricia. 1996. A Presocratics Reader: Selected Fragments and Testimonia. Hackett Publishing.
  • Graham, Daniel W. 2006. Explaining the cosmos: the Ionian tradition of scientific philosophy. Princetoniae Novae Caesareae: Princeton University Press. ISBN 0-691-12540-6, ISBN 978-0-691-12540-4.
  • Lindberg, David C. 2010. The Beginnings of Western Science. Sicagi: University of Chicago Press.