Melopsittacus undulatus
Melopsittacus undulatus est psittaculus in Australiā endemicus atque ample in captivitate retentus; sola est species generis Melopsittaci.
Ordo : Psittaciformes
Familia : Psittacidae
Subfamilia : Psittacinae
Tribus : Platycercini
Genus : Melopsittacus
Gould, 1840
Species : M. undulatus
Vocabulum Melopsittacus originem a linguā Graecā trahit: nam componitur ex vocabulis μελῳδός (melōdós, melodus?),[2] atque ψίττακος, ad quae vocabulum Latinum undulatus propter pinnarum lineamenta accedit.
Proprietates
recensereHuic avi parvum corpus est, plerumque 15–20 cm longum, cuique 22–35 grammata ponderis est. Tergum et venter virides sunt; alae induuntur pinnis nigris, quae flavis delineantur undulis; cauda longa et caerulea vel glaucoviridis est. Caput solidum, flavum itemque nigris cinereisve delineatum undulis; oculi sunt nigri, irides gilvae vel albidulae; rostrum aduncum sed minime prominens, in primā cuius parte est cera, in quā sunt nares. Cera caerulea maribus est, fusca autem vel rosea feminis iuvencisque.
Tamen colores M. undulatorum domesticorum varii et plurimi sunt, nam videmus M. undulatos caeruleos, caesios, albinos, gilvos, et alios.
Quaedam est varietas, quae 'Anglica' dicitur,[3] artificiose ab avicultoribus selecta. Huius varietatis psittaculi ampliores quam silvatici sunt (20–24 cm), fronte prominentiore eminentique pectore.
Aetas eorum 8–12 annos circiter attingit; longaevissimus obiit 21 annos natus.[4]
Habitatio
recensereM. undulati habitationes per silvas et prata et tesqua Australiae fiunt, dummodo sint aquae; sin autem, usque ad litora migrare possunt. Praeterea amplissime in captivitate retinentur.
Habitus
recensereCongregant in greges et exiguos et amplos pro fortunis.
Cavis arboreis plerumque utuntur nidis. Pariunt circa 2–10 ova, quae 17–22 dies incubantur; a parentibus pulli secreto pascuntur oleoso quod a glandulis aptis gignitur. Desinunt auxilio egere parentum circiter 45 dies nati.
Alacriter pipiant et canunt, nec non memoriā tenere possunt verba atque modulationes—unde nomen eis datum.
Fontes
recensere- De M. undulato apud genomics.senescence.info. (Anglice)
- Taxonomia M. undulati apud www.itis.gov. (Anglice)
- De varietate quae dicitur Anglica apud www.englishbudgie.com. (Anglice)
- Encyclopedia of Life – Melopsittacus undulatus. (Anglice)
- www.budgerigar.co.uk – Situs interretialis de alendis M. undulatis.
Nexus externi
recensereSitus scientifici: • ITIS • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • IUCN Red List • INPN France |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Melopsittacum undulatum spectant. |
- Colores M. undulatorum. (Italiane)
- Vide gregem M. undulatorum bibentium atque e falcone effugientium apud YouTube.
- M. L. Millera, A. C. Gallup, A. R. Vogel, S. M. Vicario, A. B. Clark; Evidence for contagious behaviors in budgerigars (Melopsittacus undulatus): An observational study of yawning and stretching. (Anglice)
- Thesis de M. undulato. (Italiane)
Notae
recensere- ↑ IUCN Index Ruber ─ Melopsittacus undulatus (mense Novembri 2012).
- ↑ G. Campanini et G. Carboni, Nomen – il nuovissimo Campanini Carboni. Latino–Italiano, Italiano–Latino (ISBN 88-395-5150-6).
- ↑ Vide fontem, De varietate Anglica.
- ↑ http://genomics.senescence.info/species/entry.php?species=Melopsittacus_undulatus