Matthaeus Platov

Matthaeus Ioannis filius Platov (Russice Матвей Иванович Платов, tr. Matvej Ivanovič Platov; 6 [17] Augusti 1751 – 3 [15] Ianuarii 1818) fuit ductor exercitus Russicus, particeps omnium bellorum Imperii Russici extremo saeculo duodevicesimo initioque saeculo undevicesimo – e.g., Bellorum Russo-Turcicorum annis 1768–1774 atque annis 1787–1791 et Bellorum Coalitionum (inter alia, Belli Patrii). Praefectus supremus (ataman) Exercitus Tanaitici (Donici) Cosacici ab anno 1801, Platov ob meritis suis multa insignia ordinum principalium Russicorum (Sancti Andreae, Sancti Georgii, Sancti Alexandri Nevensis, Sancti Vladimiri et al.) ornatus est, anno 1812 autem titulum comitis Imperii Russici obtinuit.

Matthaeus Platov

Res apud Vicidata repertae:

Matthaeus Platov: imago

Nativitas: 8 Augusti 1753; Starocherkasskaya
Obitus: 3 Ianuarii 1818; Taganrogium
Patria: Imperium Russicum

Familia

Genitores: Q112578025;
Proles: Ivan Matveyevich Platov, Maria Matveevna Platova

Memoria

Sepultura: Novocherkassk Cathedral

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Matthaeum Platov spectant.

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!