Marcus Pincherle
Marcus Pincherle (Francice Marc Pincherle ; natus Cirtae 13 Iunii 1888; mortuus Lutetiae 20 Iunii 1974) fuit musicologus, criticus musicae, et violinista Francicus, discipulus Ludovici Laloy, Andreae Pirro, Romani Rolland, et aliorum.
Post 1913, cum vita et opera Antonii Vivaldi argumentum sui thesis doctoralis facta essent, partes magni momenti in inventione multorum compositorum Barocorum egit. Sua biographia Antonii Vivaldi, Bello Orbis Terrarum II nuper confecto edita, fuit fundamenta omnium investigationum Vivaldianarum posteriorum, atque opus potens et grave iam habetur.
Pincherle fuit unus ex sociis conditoribus Academiae Charles-Cros.
Opera
recensere- Vivaldi: Génie du baroque (1948; liber Anglice conversus a Christophoro Hatch, 1957)
- Jean-Marie Leclair l’aîné (Lutetiae: La Colombe, 1952)
- Corelli et son temps (Lutetiae: Éditions Le Bon Plaisir, 1954)
- Le Monde des virtuoses (Lutetiae: Flammarion, 1961)
- Le Violon (Lutetiae: Presses universitaires, 1966)
- Tartiniana (Padovae: CEDAM, 1972)
 |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |