Volsiniensis lacus
| ||||
---|---|---|---|---|
Lago di Bolsena | ||||
Despectus ad Volsiniensem lacum | ||||
Nomina | ||||
Nomina Latina | Volsiniensis (-is, m.) l. Vulsinus (-i, m.) l. Sanctae Christinae l. Tarquiniensis l. | |||
Nomina Vulgaria | Lago di Bolsena | |||
Geologia | ||||
Origo | volcanica | |||
Geographia physica | ||||
Area | 113.5 km2 | |||
Profunditas maxima | 151 m | |||
Profunditas mediocris | 81 m | |||
Altitudo | 305 m | |||
Insulae | Visentina insula, Marthana insula | |||
Emissaria | Martha | |||
Geographia politica | ||||
Terrae | Italia | |||
Regiones | Latium | |||
Provinciae | Viterbiensis | |||
Municipia | 8 | |||
Urbs princeps | Volsinii | |||
Coordinata | 42° 36′ 00″ N 11° 55′ 00″ E | |||
Tabula geographica | ||||
Postscripta | Lacus Italiae |
Volsiniensis lacus[1][2][3][4] (Vulsiniensis lacus[2][3]) vel Volsinii lacus[5][6] (alia nomina: Vulsinus lacus, Sanctae Christinae lacus, Tarquiniensis lacus[7], Bulsinus lacus;[3]; Italiane: Lago di Bolsena) est lacus Italiae, in Regione Latio situm. Integre stat in Viterbiensi provincia, nempe in parte septentrionali quae Tuscia Alta vocatur.
Geologia
recensereLacus in media Italia patet, origine volcanica, abhinc annos circa 300 000 ab incavatione craterarum catenae montium Volsiniensium formatus.
Forma ovata, quae typica propter originem eius est, ac duae insulae et una emissarium flumen ei sunt. Omnis tractus est 113 · 5 km², altitudo 305 m super libella? maris, 151 m altus in altissima parte, et 81 m in media parte.
Insulae
recensere- Visentina insula,
- Martana insula[2] (alia nomina: Sanctae Christinae insula)[2] (Italiane: Isola Martana)
Flumina
recensereMunicipia
recensereNexus interni
Nexus externus
recensereAlia coepta Vici
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Volsiniensem lacum spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Despectus ad Volsiniensem lacum
Notae
recensere- ↑ R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ 3.0 3.1 3.2 P. Galesini, Tesoro della lingua volgar, latina, raccolto da monsig. Pietro Galesini protonotaro Apostolico, con diligente osseruatione, & imitatione de i più nobili scrittori antichi latini (Venetiarum: 1584)
- ↑ Dictionary of Greek and Roman Geography (1854) - William Smith, LLD, Ed.
- ↑ Natural Heritage from East to West: Case studies from 6 EU countries (Google eBook) - Niki Evelpidou, Tomás de Figueiredo, Francesco Mauro, Vahap Tecim, Andreas Vassilopoulos, Springer Science & Business Media, 19/gen/2010 - 376 pagine
- ↑ en.wikipedia.org
- ↑ http://free.it.scienza.archeologia.narkive.com/
Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes! |
De hac pagina
Haec pagina fuit Translatio Hebdomadalis.