Ketone

Ketonē (-ae, f.; decl. sicut anemone; vide etiam Gr. κετόνη) est nomen generale compositionum chemicarum in quibus atomus oxygenii et atomus carbonii inter se colligantur, quae invicem ipsa cum duabus vel pluribus atomis carbonii colligatur. Ketonae nominari possunt in modo vel systematis communis vel systematis IUPAC.

Generalis ketonae structura. R¹ et R² pro catenis carbonii stant.

De etymologia ketonae

Nomen ketonae, prima littera vocabuli Theodisci Aketon (quod quidem hodie Aceton scribitur) deleta, factum est ab Leopoldo Gmelin, chemico Germanico, in opere Handbuch der theoretischen Chemie (ed. quarta, 1848) inscripto. Nomen acetonae a Lat. acetum et suffixum patronymicum Gr. -όνη formatus erat, cuius usus in illo vocabulo – quasi derivationem indicans – post quam Gmelin id adoptavit quoque ad nomen ketonae creandum, geniturus erat nomenclaturam chimicam (-onē) acidorum debilorum.

Exempla

• Acetone

Nexus interni

• Diketone
• Aldehydum
• Saccharides

stipula

Haec stipula ad chemiam spectat. Amplifica, si potes!