Insula Alexandri[1] est maxima Antarcticae insula, quae in Mari Bellingshauseniano ad occidentem Terrae Palmeranae versus in Paeninsula Antarctica patet, a quo a Sinu Marguerite et Freto Georgii VI separatur. Pluteus Glaciei Georgii VI fretum omnino implet, Insulamque Alexandri cum Terra Palmerana conectit. Insula ipsa Fretum Wilkinsianum partim circumdat, quod ad occidentem versus iacet.[2] Insula Alexandri est circa 240 milia longa a partibus septentrionibus ad australes, 50 milia lata in septentrionibus, et 150 milia lata in australibus. Insula Alexandri est secunda a maxima insula deserta in orbe terrarum, post Insulam Devoniam.

Locus Insulae Alexandri (colore rubro) in tabula geographica Antarcticae.
Castra Fossil Bluff in Insula Alexandri sita. Cacumen Giza in scaena patet; Glaciarium Eros ad occidentam huius conspectus iacet, sed in hac imagine non videri potest.

Insula inventa est die 28 Ianuarii 1821 ab expeditione Russica, Thaddaeo Bellingshausen duce, qui eam ex Alexandro I, caesare Russico tum regnante, appellavit.

Pinacotheca

recensere
  1. Etiam Insula Alexandri I, Terra Alexander I, Terra Alexandri, Archipelagus Alexandri I, et Zemla Alexandri I appellata.
  2. Stewart 2011.

Bibliographia

recensere

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Insulam Alexandri spectant.