Gaius Fulvius Flaccus

Gaius Fulvius Flaccus (natus saeculo 2 a.C.n., mortuus post annum 134 a.C.n.) vir publicus Romanus fuit.

Gens

Pater eius verisimile Quintus Fulvius Cn.f. Flaccus, consul suffectus anni 180 a.C.n., frater Servius Fulvius Flaccus, consul anni 135 a.C.n. fuit.

Flaccus anno 134 a.C.n. una cum Publio Cornelio Scipione Aemiliano Africano consul erat. Ei bellum contra servos seditiosos Siciliae traditum est^[1].

Fridericus Münzer: Fulvius 53). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band VII,1, Stuttgart 1910, Sp. 238.
Carolus-Ludovicus Elvers, "[I 6] F. Flaccus, C." in Der Neue Pauly vol. 4 (Stutgardiae: Metzler, 1998. ISBN 3-476-01474-6) col. 703.

↑ Titus Livius, Periochae LVI; Iulius Obsequens, Liber de prodigiis 27; Orosius, Historia adversus paganos V 9,6

Antecessores: Quintus Calpurnius Piso et Servius Fulvius Flaccus	Consul 134 a.C.n. cum Publio Cornelio Scipione Aemiliano Africano II	Successores: Lucius Calpurnius Piso Frugi et Publius Mucius Scaevola