Flamencum[1] (Hispanice: flamenco 'Phoenicopterus' et 'Flandricus', sed inertae originis) est musicae et saltationis genus, quod pars culturae Hispanicae habetur, quamquam solum uni regioni proprium est: Vandalitiae. Ex elementis Zingaricis, Byzantinis, Sephardicis, Mauricis crevisse creditur. Homines saepe adfirmant hae proprietates coaluisse ante finem reconquista saeculo XV. Primum scriptum est saeculo XVIII exeunte.

Exsecutores Hispale in urbe
Grex La Primavera flamenco exsequitur.

Nexus interni

Notae recensere

Bibliographia recensere

  • Álvarez Caballero, Ángel. (1994) 1998. El cante flamenco. 2a editio. Matriti: Alianza Editorial. ISBN 84-206-9682-X.
  • Álavrez Caballero, Ángel. 1995. La Discografía ideal del cante flamenco. Barcelonae: Planeta. ISBN 84-08-01602-4.
  • Coelho, Víctor Anand, ed. 2003. "Flamenco Guitar: History, Style, and Context." In The Cambridge Companion to the Guitar, pp. 13–32. Cantabrigiae: Cambridge University Press.
  • Mairena, Antonio, et Ricardo Molina. (1963) 1979. Mundo y formas del cante flamenco. 3s editio. Librería Al-Ándalus.
  • Martín Salazar, Jorge. 1991. Los cantes flamencos. Granatae: Diputación Provincial de Granada. ISBN 84-7807-041-9.
  • Manuel, Peter. 2006. "Flamenco in Focus: An Analysis of a Performance of Soleares." In Analytical Studies in World Music, a Michael Tenzer edito, pp. 92–119. Novi Eboraci: Oxford University Press.
  • Ortiz Nuevo, et José Luis. 1996. Alegato contra la pureza. Barcelonae: Libros PM. ISBN 84-88944-07-1.
  • Ríos Ruiz. 1997. Ayer y hoy del cante flamenco. Matriti: Ediciones ISTMO, Tres Cantos. ISBN 84-7090-311-X.
  • Rossy, Hipólito. (1966) 1998. Teoría del Cante Jondo. 2a editio. Barcelonae: CREDSA. ISBN 84-7056-354-8.

Nexus externi recensere

 

Haec stipula ad musicam spectat. Amplifica, si potes!