Edictum tolerantiae
Edictum tolerantiae[1] sive tolerationis est regiminis edictum religionis minore adhaerentium numero tolerandae sine oppressione et censura. Saepe talia edicta, annis labentis lente aut aperte sublata, tantum breve tempus valuerunt.
Exempla edictorum tolerantiae recensere
- Anno 538 a.C.n. - Edictum Cyri II regis Persarum – Iudaeis domus reditum ex Exsilio Babylonico permisit.
- Die 30 Aprilis anni 311 - Edictum tolerationis Galerii – Religio Christiana religio licita facta est.
- Die 13 Iunii 313 - Edictum Mediolanense – Libertas fidei (omnium religionum) data est.
- Anno 1573 – Edictum tolerantiae Confoederationis Varsoviensis Protestantibus libertatem religionis et aequitatem politicam confirmavit.
- Anno 1593 Costitutio Labronica libertatem fidei Labri confirmavit.
- Die 13 Aprilis anni 1598 - Edictum Namnetense – Secutoribus Ioanni Calvini et Hugenotis tolerantia promissa est (revocatum die 18 Octobris anni 1685).
- Anno 1649 - Edictum tolerantionis Marilandicum (Maryland Toleration Act) in Civitatibus Foederatis Americae editum est.
- Die 29 Octobris anni 1685 - Edictum Potestampiense receptum Hugenotorum in Borussia lutherana effecit.
- Anno 1689 - Edictum tolerationis (Toleration Act) - Rex Anglicus dissentientibus (Anglice: Dissenters) propria sacra permisit
- Anno 1692 - Imperator Kangxi Iesuitis missionem in Sinis permisit.
- Die 17 Iunii anni 1773 - Edictum tolerantiae Catharinae II imperatoris Russiae editum est.
- Anno 1781 - Edictum tolerantiae Iosephi II imperatoris – Tolerantia Protestantum antea persecutorum in terris Habsburgensibus promissa est (die 13 Octobris pro Austria et Bohemia, die 25 Octobris pro Hungaria et die 8 Novembris pro Transsilvania editum).
Notae recensere
- ↑ Attestatio notionis: Ungarischer Episkopat und österreichische Monarchie, 2005