Certamen singulare[1] vel duellum[2] est duorum pugnantium certamen, a codice duelli ordinatum, saeculis a XIV ad XIX apud nobilitatem Europaeam pervulgatum. Honoris laesae causa unus alterum ad duellum provocat. Primo gladiis vel rapperiis pugnatum erat, saeculo XIX pistoliis. Lege vix non semper duella prohibebantur.

Alexandri Hamilton et Aaronis Burr certamen singulare (secundum picturam J. Mund)
  1. Flor. Epit. 1.33.45; 1.8; Cf. versionem Latinam vocabuli Hispanici duelo apud Iosephum Ioannem del Col (2007). Diccionario Auxiliar Español-Latino. Sinu Albo: Institutum Superius Ioannes XXIII. p. 349. ISBN 9789509771345 [PDF]; Davidis Morgan et Patricii Oeni Neo-Latin Lexicon (2018) E. Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok; Henrici Goelzer Nouveau dictionnaire français-latin..., p. 697 (ubi et singularis pugna).
  2. Morgan, s.v. duel. Necnon monomachia.

Nexus externi

recensere