Dioecesis Bathoniensis et Wellensis

Dioecesis Bathoniensis et Wellensis anno 909 e Scireburnensi separata est et in limitibus scirae Somersetensis constituta; sedes a principio fuit urbs Wellae, nomenque dioecesis Wellensis sive Somersetensis. Episcoporum huius dioeceseos primus fuit Athelmus, qui anno 914 dignitas archiepiscopalis Cantuariensis suscepit. Anno 1090 episcopus Ioannes de Villula sedem in urbem Bathoniam vel Aquas Sulis mutavit. Anno 1245 iussu papae Innocentii IV dioecesis nomen Bathoniensem et Wellensem adsumpsit, sede episcopali rursus ad Wellas remota.

Bibliographia recensere

"De episcopis Wellensibus" in N. E. S. A. Hamilton, ed., Willelmi Malmesbiriensis monachi De gestis pontificum Anglorum (Londinii: Longman, 1870) pp. 193-200 Textus
"Historia de episcopis Bathoniensibus et Wellensibus" in Henricus Wharton, Anglia sacra (1691) vol. 1 pp. 553-592 Textus
"Historiola de primordiis episcopatus Somersetensis" in Joseph Hunter, ed., Ecclesiastical Documents (Londinii: Camden Society, 1840) pp. 1-41

"Bath and Wells" in The Catholic Encyclopedia: an international work of reference (Novi Eboraci: Appleton, 1907–1914) (Anglice)
Diana E. Greenway, Fasti Ecclesiae Anglicanae 1066-1300: volume 7: Bath and Wells. 2001 Recensio interretialis
Thomas Hugo, The mediaeval nunneries of the county of Somerset, and Diocese of Bath & Wells : together with the annals of their impropriated benefices, from the earliest times to the death of Queen Mary. Londinii: J. R. Smith, 1867 Textus apud Internet Archive
William Hunt, The Somerset Diocese, Bath and Wells. Londinii: Society for Promoting Christian Knowledge, 1885 Textus apud Internet Archive
J. Armitage Robinson, The Saxon Bishops of Wells, a historical study in the tenth century. Londinii: British Academy, 1918