Cos (f.)[1] est instrumentum, lapis sui generis, quo ferramenta acuuntur vel laevigantur. Multis e lapidibus producitur, quibus quarzi grana minora insunt. Interdum aqua vel oleo cos irriganda est, ne ferri particulis obsita vim acuendi perdat[2]. Cotibus antiquis et gemmae poliebantur[3]

Cos hodierna
Vide etiam paginam discretivam: Cos (discretiva).
Agricola falcem fenatoriam cote acuens (in pictura Boris Kustodiev anni 1919)

Dicit Horatius:

            ...Cupido

semper ardentes acuens sagittas

cote cruenta[4]

et in Arte poëtica (304):

            ...fungar vice cotis, acutum

reddere quae ferrum valet, exsors ipsa secandi;

munus et officium, nil scribens ipse, docebo.
  1. Plinii Hist. nat. XXXVI 164: cotes ferro acuendo.
  2. Op. cit., XXXVI 165.
  3. Op. cit., XXIV 89.
  4. Carmina, II 8, 16.

Nexus externi

recensere

Aegidii Forcellini Lexico Totius Latinitatis, 1775, s.v. pepo. Versio interretialis s.v.