Benedictus Croce (natus Pesculi Asseruli in oppido Aquilano die 25 Februarii 1866; mortuus Neapoli die 20 Novembris 1952) fuit philosophus, humanista, rerum gestarum scriptor, historiographiae peritus vir publicus Italicus. Sua theoria liberalismi et philosophiae vitae fuit origine Hegel, Antonio Labriola, Ioanne Baptista a Vico et Gulielmi von Humbodt. Etiam philosophiam linguae historiaeque et aestheticam studuit.

Wikidata Benedictus Croce
Res apud Vicidata repertae:
Benedictus Croce: imago
Benedictus Croce: imago
Benedictus Croce: subscriptio
Benedictus Croce: subscriptio
Nativitas: 25 Februarii 1866; Pesculus Asserulus
Obitus: 20 Novembris 1952; Neapolis
Patria: Italia, Regnum Italiae
Nomen nativum: Benedetto Croce

Familia

Coniunx: Adele Rossi
Proles: Elena Croce, Lidia Croce, Alda Croce

Croce et preses PEN Internationalis ab anno 1949 ad annum 1952, ac fascismo et positivismo contra dixit. Et socius factionis liberalis Italicae fuit ab anno 1944.

Bibliographia recensere

  • Borsari, Silvano. 1964. L'opera di Benedetto Croce. Neapoli: Istituto Italiano per gli Studi Storici.
  • Massimo Verdicchio, Naming things: aesthetics, philosophy, and history in Benedetto Croce, Neapoli : La Città del Sole ; Istituto Italiano per gli Studi Filosofici, 2000
  • Karl Egon Lönne, Benedetto Croce : Vermittler zwischen deutschem und italienischem Geistesleben, Tubingae [et al.] : Francke, 2002
  • Fabio Fernando Rizi, Benedetto Croce and Italian Fascism, Toronto [et al.] : University of Toronto Press, 2003
  • Manfred Thiel, Benedetto Croce: Italien am Vorabend des Faschismus; eine analytische Darstellung, Heidelbergae : Elpis-Verlag, 2003

Nexus externi recensere

 

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!