Benedictio

Benedictio^[1] est actus benedicendi et in variis religionibus varia significat. Idem potest esse ac laudatio vel actio gratiarum, ut cum homo deum benedicit. Etiam est consecratio rei aut hominis, vel petitio favoris divini, quae saepe cum praecipuis ritibus unctionis vel precibus coniungitur. Etiam dicitur de ipsa gratia auu deo data.

In religione Iudaica

Magni momenti in religione Iudaica est benedictio sacerdotalis, quae in libro Numerorum reperitur, et quam sacerdotes, Aaronis posteri, populo Israël recitant:

Benedicat tibi Dominus et custodiat te!
Illuminet Dominus faciem suam super te et misereatur tui!
Convertat Dominus vultum suum ad te et det tibi pacem!^[2]

Notae

↑ C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press; Carolus Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre; Dictionary of Medieval Latin from British Sources apud ΛΟΓΕΙΟΝ, s.v. "benedictio"
↑ Numeri 6.24–26 (Nova Vulgata).

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad benedictiones spectant.

[1] C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press; Carolus Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre; Dictionary of Medieval Latin from British Sources apud ΛΟΓΕΙΟΝ, s.v. "benedictio"

[2] Numeri 6.24–26 (Nova Vulgata).

[1]

[2]