Bara seu Drafna (Bára, Dröfn) in mythologia Nordica fuit una e filiabus novem dei marini Ægir et uxoris eius Rán secundum indicem nominum in libro Edda oratione soluta scripto relatum; sorores igitur habuit Himinglæva, Blodughadda, Bylgia, Duva, Hevringa, Hranna, Kolga, Uda. Hae omnes undas maris figurant.[1] Nomen Bára "unda" significat, et in carmine Thorleiki pulchri celebratur:

Filiae Ægir et Rán cervisiam praeparant
Mare fremit, unda [Bára] vero albam
spumam in rubrum malum
ingerit, quomodo bisons phalangae
pineo rostro inaurato hiat.[2]

Nomen Dröfn, scilicet "unda ad oram fervens", cum appellatione sinus Drammensfjorden Norvegiae nectitur et in carmine Ormi celebratur:

Diligentissima vasis cerevisiarii
inspectrix nullas non exercet
virtutes, vitia vero aversatur Nympha
flammae marinae [drafnar ... Lofn], amicitiae servans.[2]

Notae recensere

  1. Snorri Sturluson, Edda "Skaldskaparmal" 25, 61, 75
  2. 2.0 2.1 Snorri Sturluson, Edda "Skaldskaparmal" 61 liber apud books.google.fr


  De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.