Ardea (Italia)

Italiae municipium
(Redirectum de Ardea (Roma))
Vide etiam paginam discretivam: Ardea (discretiva).

Ardea[1][2][3] (-ae, f.) (alia nomina: Aquae Ardeatinae[4], Civitas Ardeatium[4]) (Italiane: Ardea) est oppidum Italiae ac municipium, circiter 48 900 incolarum, in Regione Latio et in Urbe metropolitana Romae Capitis situm. Incolae Ardeates[1] vel Ardeatini[1] appellantur.

Wikidata Ardea (Italia)
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 41°37′0″N 12°33′0″E
Numerus incolarum: 49 057
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Ardea

Gestio

Procuratio superior: Urbs metropolitana Romae capitis

Geographia

Superficies: 72.09 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Albanum Latium, Aprilia, Pometia, Antium, Aricia, Roma

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Argos, Rielasingen-Worblingen

Tabula aut despectus

Ardea (Italia): situs
Ardea (Italia): situs
Porta urbis

Historia

recensere

Ardea urbs antiquissima est. Iam Ovidius et Titus Livius de historia Ardeae scripserunt. In 14 libro Metamorphoses Ovidii scriptum est:

Turnusque cadit: cadit Ardea, Turno
sospite dicta potens; quam postquam barbarus ignis
abstulit et tepida latuerunt tecta favilla,
congerie e media tum primum cognita praepes
subvolat et cineres plausis everberat alis.
et sonus et macies et pallor et omnia, captam
quae deceant urbem, nomen quoque mansit in illa
urbis, et ipsa suis deplangitur Ardea pennis.

Clari cives

recensere

Hic vixerunt

recensere

Ecclesia Catholica Romana

recensere

Fractiones, vici et loci in municipio

recensere

Fractiones

recensere

Banditella, Castagnetta, Castagnola, Cecchina, Centro Regina, Colle Romito, Marina di Ardea, Montagnano, Nuova California, Nuova Florida, Rio Verde, Tor San Lorenzo, Tor San Lorenzo Lido

Municipia finitima

recensere

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  • Situs publicus (Italiane)
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Ardeam spectant.

Pinacotheca

recensere
  1. 1.0 1.1 1.2 Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
  2. Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
  3. Ovidii Metamorphoseon liber 14; Titi Livii Ab urbe condita 4.9.
  4. 4.0 4.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
 
Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!