Aprugna
caro
(Redirectum de Aprina)
Caro aprugna[1] vel aprina[2] e varietate non domesticata porcorum provenit. Distinguere necesse est inter animalia silvatica venatione capta eaque quae in paradisis ab hominibus pascuntur.

Carnes porcinae ad sinistram, aprinae ad dextram partem monstratae. Caro aprina non exsanguitur
NotaeRecensere
- ↑ "ā̆prūgnus (also ā̆prūnus), a, um, adj. aper, of or belonging to the wild boar: aprugnum callum, Plaut. Pers. 2, 5, 4 Ritschl; cf. id. Poen. 3, 2, 2: aprunus adeps, Plin. 28, 11, 47, § 167 Jan: lumbus, id. 8, 51, 78, § 210. — Hence, ā̆prūgna (ā̆prūna), ae, f. (sc. caro), the flesh of a wild boar, Capitol. Max. Jun. 2" (L&S): Logeion
- ↑ "ā̆prīnus, a, um, adj. aper, of or belonging to the wild boar: viscus, Lucil. ap. Charis. p. 63 P.: pulmo, Plin. 28, 16, 62, § 222: vesica, id. 28, 15, 60, § 215: fel, id. 28, 16, 62, § 221" (L&S); "aprinus [CL] , of a boar, of brawn. b like that of a boar. dentur galline, leporine post et aprine / carnes D. Bec. 2566; c1327 vobis mittimus ‥ quatuor scuta ~a J. Mason Ep. 29 p. 210. b hippotamus ‥ ~is dentibus Neckam NR II 30" (DMLBS): Logeion
BibliographiaRecensere
Gastronomia Tuscana: Tagliatelle al ragù di cinghiale, i.e. pastae ex iure aprino, ferculum typicum montis Tunii Etruriae, Prati in eadem provincia inlatae
- Fontes antiquiores
- 1607 : Iosephus Quercetanus, Diaeteticon polyhistoricon (1607) (p. 311 apud Google Books) ("aprugna")
- 1803 : Grimod de la Reynière et al., Almanach des gourmands vol. 1 (2a ed. Lutetiae, 1803) pp. 29-30, 116-119
- Eruditio
- "Boar" in Andrew Dalby, Food in the Ancient World from A to Z (Londinii, 2003. ISBN 0415232597) p. 57
- "Wild Boar" in Alan Davidson, The Oxford Companion to Food (Oxoniae: Oxford University Press, 1999. ISBN 0-19-211579-0) p. 848
- Claudine Fabre-Vassas, La Bête singulière. Lutetiae: Gallimard, 1994. Versio Anglica: The Singular Beast. Novi Eboraci: Columbia University Press, 1997
- Claudine Fabre-Vassas, "Le partage du ferum. Un rite de chasse au sanglier" in Études rurales no 87/88 (1982) pp. 377-400
- Praecepta
- 1938 : "Sanglier" in Prosper Montagné, Larousse gastronomique (Lutetiae: Larousse, 1938) pp. 934-935
Nexus externiRecensere
Gastronomia Alsatiana: civetum aprinum (Civet de sanglier) cum collyris spaetzle in popina oppidi Hunivillaris inlatum
Vicimedia Communia plura habent quae ad aprinam spectant. |