Caro aprugna[1] vel aprina[2] e varietate non domesticata porcorum provenit. Distinguere necesse est inter animalia silvatica venatione capta eaque quae in paradisis ab hominibus pascuntur.

Carnes porcinae ad sinistram, aprinae ad dextram partem monstratae. Caro aprina non exsanguitur
  1. "ā̆prūgnus (also ā̆prūnus), a, um, adj. aper, of or belonging to the wild boar: aprugnum callum, Plaut. Pers. 2, 5, 4 Ritschl; cf. id. Poen. 3, 2, 2: aprunus adeps, Plin. 28, 11, 47, § 167 Jan: lumbus, id. 8, 51, 78, § 210. — Hence, ā̆prūgna (ā̆prūna), ae, f. (sc. caro), the flesh of a wild boar, Capitol. Max. Jun. 2" (L&S): Logeion
  2. "ā̆prīnus, a, um, adj. aper, of or belonging to the wild boar: viscus, Lucil. ap. Charis. p. 63 P.: pulmo, Plin. 28, 16, 62, § 222: vesica, id. 28, 15, 60, § 215: fel, id. 28, 16, 62, § 221" (L&S); "aprinus [CL] , of a boar, of brawn. b like that of a boar. dentur galline, leporine post et aprine / carnes D. Bec. 2566; c1327 vobis mittimus ‥ quatuor scuta ~a J. Mason Ep. 29 p. 210.  b hippotamus ‥ ~is dentibus Neckam NR II 30" (DMLBS): Logeion

Bibliographia

recensere
 
Gastronomia Tuscana: Tagliatelle al ragù di cinghiale, i.e. pastae ex iure aprino, ferculum typicum montis Tunii Etruriae, Prati in eadem provincia inlatae
Fontes antiquiores
Eruditio

Nexus externi

recensere
 
Gastronomia Alsatiana: civetum aprinum (Civet de sanglier) cum collyris spaetzle in popina oppidi Hunivillaris inlatum
 
Cibus viarius Danicus: Vildsvinehotdog, i.e. Hilla calens aprina
  Vicimedia Communia plura habent quae ad aprinam spectant.