Vide etiam paginam discretivam: Apollonius.

Apollonius Dionysii filius (Graece Ἀπολλώνιος), Antigoniae incola qui saeculo IV a.C.n. exeunte floruit, fuit inter annos 304 et 302 a.C.n. regis Antigoni Monophthalmi filii, seu miles seu sectator. Hoc anno ab urbe Eretria in inscriptione (IG XII.9 210) laudatur, una cum fratribus Glaucippo et Hippodamante; Eretrios enim, qui pro Demetrio in navibus suis pugnaverint, aliquo modo adiuverant.

Bibliographia

recensere
  • "Prosopography of Antigonos's Friends and Subordinates" in Richard A. Billows, Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State (Berkeley: University of California Press, 1990) no. 13, p. 370
  • Ad. Wilhelm in Année epigraphique (1892) pp. 119-125


  De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.