Capita mortua[1], vel, si ad litteram, Animae mortuae (Russice Мёртвые души, tr. Mërtvye duši), est magnum opus litterarium scriptoris Russici Nicolai Gogol, ab eo ipse ut "poema epicum in prosa" definitum. Fabulam ab Alexandro Puškin datam evolvens, Gogol opus suum anno 1835 Petropoli in Russia scribere incepit, et anno 1836 in Helvetia, dein in Lutetia Franciae et Romae in Italia continuit.

Editio prima poematis

Cuius tria volumina creare vellet, sed solum volumen primum edidit (anno 1842). In hoc volumine narratum est de actis Pauli Čičikov, olim functionarii versuti in teloneo, se feudalum volentis fieri. ille "capita mortua" (i.e. agricolas servos mortuos, qui secundum documenta etiam inter vivos numerentur) acquirit, ut dein se de iure possessorem multorum servorum declaret.

Gogol, cum in patriam revertisset, Capita mortua scribere continuebat, sed opere suo minime satiatus est anno 1852, aegritudine affectus, manuscriptum voluminis secundi (anno 1840 incepti) poematis combussit.

  1. Alexii Scatebrani Eloquentia Latina. Chrestomathia (Солопов А.И. Латинская стилистика. Хрестоматия). Мosquae 2024, p. 88. Nam per capita servi enumerabantur.

Nexus externi

recensere
 
Stipula

Haec stipula ad litteras spectat. Amplifica, si potes!