Aerodynamica (a Graeco ἀήρ 'aër' + δύναμις 'vis') est pars dynamicae fluentorum, quae motum aeris praesertim in rem solidam, ut alam aeroplani, agentis pertractat. Anno 1726 Isaacus Newtonus primus theoriam resistentiae aeris excogitavit.[1] Etiam aerodynamica origo aëronauticae facta est.

Vires ad alam aeroplani conversae.

NotaeRecensere

  1. Newton, I. (1726). Philosophiae Naturalis Principia Mathematica, Book II .

Nexus interni

Nexus externiRecensere