Sutrium
Vide etiam paginam discretivam: Sutrium (discretiva)
Sutrium[1][2][3][4] (-ii, n.) (alia nomina: Sutre[4], Sutria[4]) (Etrusce: Suthri[3]; Italiane: Sutri) est oppidum et municipium Italiae, circiter 6 660 incolarum, in Regione Latio et in Provincia Viterbiensi situm. Incolae Sutrini[1][2] (etiam: Sutrienses[4], Sutrenses[4]) appellantur.
Locus: 42°14′52″N 12°12′57″E
Numerus incolarum: 6 643
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Bassanum Romanum, Castrum Brachiani, Capranica, Monterosulus, Nepete, Roncilio, Trebonianum
Insigne Recensere
Historia Recensere
Romani Sutrium anno 383 a.C.n. ceperunt.
Sutrium statio in via Francigena fuit, quae in Aevo Medio peregrinos Romam duxit. In itinerario Sigerici, Sutrium, cum nomine Suteria, submansio IIII fuit.
Clari cives Recensere
Hic vixerunt Recensere
Aedificia egregia Recensere
Ecclesia Catholica Romana Recensere
Sutrium fuit sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae et hodie Sedes Titularis Ecclesiae Catholicae Romanae. Nomen sedis episcopalis Dioecesis Sutrina est. Hodie urbs in Dioecese Civitatis Castellanae est.
Municipia finitima Recensere
- Bassanum Romanum,
- Brachianum (RM),
- Capralica,
- Monterosulus,
- Nepete,
- Roncilio,
- Trebonianum (RM).
Nexus interni
- Latium (regio),
- Provincia Viterbiensem,
- Viterbium (urbs),
- Viam Francigenam,
- Municipium Italiae.
Nexus externi Recensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Sutrium spectant. |
Pinacotheca Recensere
-
Amphitheatrus
-
Exterior ecclesiae Dei Matris Partus
-
Interior ecclesiae Dei Matris Partus
-
Collocatio finium municipii in Provincia Viterbiensi.
Notae Recensere
- ↑ 1.0 1.1 Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
- ↑ 2.0 2.1 "Dioecesis Sutrina" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)}
- ↑ 3.0 3.1 Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes! |