-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Superincolatio[1] est condicio ubi spissitudo incolarum crescit usque ad limitem qui ambitum degeneratum et qualitatem vitae deminutam efficit.

Tabula numeri hominum ab anno 10 000 a.C.n. ad annum 2000. Rapidissimum numeri incolarum auctum monstrat qui ex saeculo duodevicensimo fit.
Spissitudo incolarum per civitates digesta.
Zonae orbis terrarum superincolatae anno 1994, secundum data societatis NASA.

Superincolatio non solum a mensura aut spissitudine incolarum ipsorum sed etiam a relatione huius cum ambitus opibus pendet. Etiam a capacitate convertendarum in usu et distribuendarum harum opium totam per numerum incolarum pendet.? Supposita decem individuorum numerus incolarum ubi novem tantum hominibus cibus et potio essent et ubi commercium fieri non potest, esset ambitus cum superincolatione. Si numerus incolarum centum hominum est, sed ibi satis cibi, refugii, et aquae est, tunc superincolatio non est.

Superincolatio aucto indici natilitatis, deminutae mortalitati propter medicos progressus, auctae immigrationi aut indurabili biomati et exhaustis opibus deberi potest. Possibile? est ut in areis? cum pauca spissitudine incolarum efficiatur superincolatio quia haec area? humanam vitam sustentare nequeat.

Nexus interni

  1. Neues Latein Lexikon (Lexicon Recentis Latinitatis) (Lampertz, 1998).