Parvulum sigillum sive imaguncula[1] et minuta tabula[2] est pictura minuta. Termino technico linguarum variarium (e.g. Francogallici miniature) nostra lingua radicem minii dederat. Itaque artifices huiusmodi minutarum imaginum pictores nuncupemus.

Iacobi Augustin Baccha, 1799.

Historia recensere

Manuscriptorum mediaevalium litterae initiales saepe colore rubro miniatae erant imaginibus additis.

  Si plus cognoscere vis, vide etiam Minuta tabula.

Parvula sigilla non solum in libris illustrandis adhibita sut. In Europa tempora Baroci atque Biedermeier effigies atque emblemata sive orbiculos producebant, nonnumquam cum floribus et plagis amoenis. Tempore Biedermeier peracto ista ars magis magisque in oblivionem cecidit.

Extra Europam similia in artibus Byzantina, Islamica, Indica novimus.

Bibliographia recensere

  • Claude-Henri Watelet: Der Isabey für Dilettanten. Oder elementarer Unterricht in der Aquarell- und Miniaturmalerei. Gropius, Berolini 1840 (Digitalisat).
  • Leo R. Schidlof: The miniature in Europe in the 16th, 17th, 18th, and 19th centuries. Volumina quattuor. Bände. Akademische Druck- und Verlagsanstalt, Graecii 1964 = La miniature en Europe aux 16e, 17e, 18e et 19e siècles. Volumina quattuor. Akademische Druck- und Verlagsanstalt, Graecii 1964
  • Stefanie Kristina Werner: Miniaturen. Große Malerei auf kleiner Fläche, Ausstellungs- und Bestandskatalog Herzog Anton Ulrich-Museum. Brunsvici 2010, ISBN 978-3-922279-64-8.

Nexus interni

Paretymologica de termino miniature

Notae recensere

  1. Stefan Feihl et al., eds., Neues Lateinlexikon, Edition Lempertz (Königswinter, 1998), 252, ISBN 978-3-933070-01-2.
  2. John C. Traupman, Latin and English Dictionary, ed. tertia (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), 595, s.v. miniature.

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad parvula sigilla spectant (Miniatures (paintings), Portrait miniatures).