Quantum redactiones paginae "Confessio Augustana" differant

Content deleted Content added
de ecclesia Lutheranae
No edit summary
Linea 2:
'''Confessio Augustana''' ('''CA''') est documentum fundamentale [[Lutheranismus|ecclesiae Lutheranae]]. Confessio proposita est [[Augusta Vindelicorum|Augustae Vindelicorum]] [[25 Iunii]] [[1530]] in dieta imperiali sive in comitiis imperialibus Augustanis.
 
==Historia==
Documentum subscripserunt:
''Confessionem Augustana'' nobilissimus liber symbolicus [[martinus Lutherus|Lutheranus]] esse dicitur. Qui Augustae Vindelicum anno 1530 imperatori [[Carolus V(imperator)|Carolo V]] traditus est. Die 14 Martii 1530, vocatione imperiali ad diaetam accepto ad pacem religiosam generatim et ambabus factionibus dignam conciliandam princeps elector Saxonicus [[Ioannes Constans]] theologis [[Wittenberga|Wittenbergensibus]] Luthero, [[philippus Melanchthon|Philippo Melanchthon]], [[Iustus Jonas|Iusto Jonas]] et [[iohannes Bugenhagen|Ioanni Bugenhagen]] mandavit elaborationem scientificam de articulis ancipitibus "secundum fidem et caeremoniarum praecepta". Itaque theologi citati paulo post lucubrationem suam in 10 paragraphis collectam principi commendare potuerunt: ''Articulos Torgavienses'', qui dicebantur.<ref> ''Torgauer Artikel'' sive ''Bedenken, was kaiserlicher Majestät der Zeremonien halber und was dem anhängig anzuzeigen sein soll''</ref>Labore approbato Melanchthon hinc amplam ''Apologiam'' elaboravit. Cum autem ventum est Augustae Vindelicum omnibus patuit insufficientia apologica articulis fidei neglectis. Inde Melanchthon diebus inter 4 et 11 Maii totam ''Confessionem'' effecit paragraphis XVII constitutam, cui fundamento erant sic dicti ''Articuli Marburgenses'' a Luthero mense Octobri 1529 ad [[Schwabach[[ dati. Lutherus ''Confessioni'', qui [[coburgum|Coburgi]] sartus et tectus remanere maluerat, toto corde annuebat. Articulos quattuor (18-21) Melanchthon postea addidit, qui identidem rem poliebat et argumenta mitigabat ne [[Apostolica Sedes]] offenderetur. In parte altera (22-28) accusatio abusuum ecclesiasticorum sistendorum olim in ''Articulis Torgaviensibus'' stipulata accessit. Praefationem et postscriptum cancellarius [[saxonia|Saxonicus]] Brück pepigit.
* Iohannes, [[Dux]] [[Saxonia]]e, [[Princeps Elector Imperii|Elector]].
* Georgius, [[Marchio]] Brandenburgensis.
* Ernestus, Dux Lunenburgensis.
* Philips, L. z. Hessen sst.
* Ioannes Fridericus, Dux Saxoniae.
* Franciscus, Dux Lunenburgensis.
* Volfgangus, Princeps de Anhalt.
* Senatus Magistratusque Nurnbergensis.
* Senatus Reutlingensis.
 
==Descriptio==
Itaque versio ''Confessionis'' ultima est divisa in partes duas. Articulis 1-21 doctrina evangelica sic praesentatur, ut similitudines cum [[Ecclesia Catholica Romana|Ecclesia Romana]] bene intelligerentur (e.g. quoad doctrinam [[patres Ecclesiae|Patrum Ecclesiae]]). Sat placabilis quoque pars altera articulorum 22-28 fuisse videtur ubi agebatur de sacramentis, de presbyterum connubio, de missa, de confessione, de [[votum religiosum|votis religiosis]], de episcoporum potestate. Ceterum, articuli 26 et 28 in Torgaviensibus adhuc non inerant.
 
Propositum Saxonicum ''(sächsischer Ratschlag)'' et alii ordines protestantici fovebant, cum vehementer de omnibus novis circumstantiis disputatum esset. Rem subsignaverunt praeter margravionem Georgium de Ansbach etiam dux Ernestus Brunsvici-Luneburgensis, lantgravius Philipp [[Hassia]]e, princeps Volfgangus Anhaltiensis<ref>Exemplar Latine scriptum praeterea subsignaverunt princeps elector Ioannes Fredericus et dux Franciscus Brunsvici-Luneburgensis</ref> et urbes [[Norimberga]]e et [[Reutlinga]]. Post ''Diaetam [[Weissenburgum Noricorum|Weissenburgensem]] unionem consilium confirmaverunt urbes [[Hailprunna]], [[Cambodunum]] et [[Vintshaemum]].
 
Econtra [[Argentoratum]], [[Constantia (Germania)|Constantia]], [[Memmingen]] et [[Lindavia]] se retinuerunt propter doctrinam Lutheri liberalem quod ad communionem attinet. Theologi [[Martinus Bucerus]] et [[Wolfgangus Capito]] iussi sunt ut ''Confessionem Tetrapolitanam'' modum in acriorem exararent. Horis pomeridianis diei 25 Iunii 1530 in conclavibus Aulae episcopalis textus Theodiscus imperatori Carolo praelectus est a cancellario Saxonico Beier, antequam exemplaria Theodiscum Latinumque sollemniter in manus imperiales traderentur. Versio Latina tunc [[bruxellae|Bruxellas]] et in [[Hispania]]m venit, ubi evanescabant; versio autem Theodisca [[Moguntiacum]] venit ubi ab archivariis perditum est. Versio polemica Tetrapolitana autem solummodo in principum catholicorum commissione lecta est.
 
Ordinibus catholicis prementibus imperator [[habsburgi|Habsburgensis]] interim theologos suos petivit, ut Confessionem reprobarent (inter quos fuerunt [[Ioannes Eck]], [[Ioannes Faber]], [[Ioannes Cochlaeus]] et [[Conradus Wimpina]]). Confutatio ista die 12 Iulii sermonibus Latina Theodiscaque scripta ratione ita dura fuit, ut pacificationi noceret. Versio minus acris die 3 Augusti coram publico praesentata est; numquam autem scripta manibus protestancorum tradita est. Inde Melanchthon ''Apologiam Confessionis Augustanae'' scripsit. Insuper confutatio imperialis contra Tetrapolitanam die 25 Octobris promulgata est.
 
==Gravitudo==
Citissime ''Confessio Augustana'' in ecclesiis terrarum protestanticarum officialis facta est et ex ''Die [[smalcaldia|Smalcaldiensi]]'' (1535) omnes novi foederati doctrinam istam adoptare debebant. Insuper momentum eius politicum sensim crescebat, quippe quod documentum omnibus intertractationibus futuris fundamento fuit. Et ''Contractus [[passavia|Passaviensis]]'' (1522) et ''Contractus Augustanus'' et ''[[Pax Westphalica]]'' solummodo illis concessa sunt, qui se erga ''Confessionem Augustanam'' fideliter gerebant. Quoniam et reformati in [[Germania]] et [[Ioannes Calvinus]] documentum agnoverant C.A. basis protestantica generalis facta est Lutheranismi limites longe transgrediens. Id saltem dici potest de versionibus posterioribus namque Philippus Melanchthon paulum superbus ''Confessionem'' opus suum putavit aliorum modificationes spernens. Diaeta conveniente et impressione interdicta versiones plures non legitimae et Theodiscae et Latinae vulgatae erant multis cum erroribus. Anno 1531 denique ''editio princeps'' a Melancthon reedita est quae originales versiones perditas substitueret. Versio Theodisca procul dubio cum versione originali sat discrepat. Tamen haec authentica declarata est. Postea [[Flaciani]], qui maxime puri Lutherani putabantur, omnes mutationes quoad communionem stricte reiecerunt. Flaciani anno 1561 sic dictam ''Confessionem Augustanam invariatam'' ediderunt, quae legibilis est in ''[[Liber Concordiae|Libro Concordiae]]''<ref> Titulus integer est: ''Liber Concordiae: Liber Concordiae: Libri Symbolici Ecclesiae Lutheranae'' Agitur de canone vel corpore doctrinae Ecclesiarum protestanticarum.</ref> Nonnumquam ista versio invariata (e.g. in [[brandenburgium|Brandenburgio]]) authentica declarata est.
 
''Repetitio confessionis augustanae saxonica'' autem est opus novum a Melanchthon anno 1551 exaratum, quod [[concilio Tridentinum|Concilio Tridentino]] deferretur; ea in quasi omnibus terris Germanicis approbatum est.
== Nexus externi ==
[[Fasciculus:Augsburger Konfession 1531 Titel.jpg|thumb|left|Titulus]]