Quantum redactiones paginae "Academia internationalis Volapük" differant
Content deleted Content added
Paginam instituit, scribens ''''Academia internationalis Volapük''' (lingua Volapük: ''Kadem bevünetik volapüka'') Monaci anno 1887 creata est, quando asseclae istius motionis ad...' |
Tags: Recensio mobilis Recensio in situ mobili |
||
Linea 1:
'''Academia internationalis Volapük''' (lingua Volapük: ''Kadem bevünetik volapüka'') [[Monacum|Monaci]] anno 1887 creata est, quando asseclae istius motionis ad congressum alterum celebrandum convenerant. Eis in animo fuit linguae emolumentum et salvatio.
==Academia Augusti Kerckhoffs==
Scopus fuit adiuvare linguae inventorem [[ioannes Martinus Schleyer|Ioannem Martinum Schleyer]] ut idioma sat complicatum quam efficacissime emendaretur. Tatius Carlevaro comissionis membra secundum hierarchiam ita tradidit: [[Cifal]] Schleyer ante procuratorem (dilekel) [[augustus Kerckhoffs|Augustum Kerckhoffs]] [[Francia|Francogallum]] quos experti linguistici duodecim sequebantur. Illis academicis classis primae (kademals) porro adiungendi erant tam academici secundae classis (kademels) quam academici epistulares (kademans). Summatim delecti XXXI in consilio essent. Sedes commissionis electa est [[Lutetia]].
Schleyer Augusto Kerckhoffs indulgebat, ut consilium tale ad tempus solum fungeretur et forma definitiva in congressu posteriori invenitur; conventus iste anno 1889 Lutetiae est habitus. Insuper permissum est, ut Kerckhoffs viros VII sibi libere eligeret. Periodica academiae fuerunt una ex parte circulare rectoris (Zulags), alia ex parte folia a Kerckhoffs ipso curata (Le Volapuk).
Grammatica linguae Volapük alia a Kerckhoffs iam ex anno 1887 exarata profunde differebat a versione originali Schleyerana. Ut querelae inter viros illos sedarentur, convocatum est ad congressum tertium Lutetiam diebus inter 19 et 21 Augusti 1889.
==Schisma==
Lutetiae statuta nova Academiae approbata sunt, cuius essent conficere grammaticae et verborum thesauri emendationem maiorem. Nihilominus iam ante 1889 Kerckhoffs cum Schleyer conflixerat, quippe qui reformationem maximam in animo habuisset. Sermonem Volapük utique faciliorem reddendum esse Schleyer obstinatus negavit. Domno Kerckhoffs tamen contigit, ut Schleyer non iam nova vetare posset. Tunc Schleyer academiam dissolutam esse declaravit.
| |||