Quantum redactiones paginae "Grammatica" differant

{{Citatio|'' Multa renascentur quae iam cecidere, cadentque quae nunc sunt in honore vocabula, si volet usus, quem penes arbitrium est et ius et norma loquendi '' | [[Quintus Horatius Flaccus]], Ars Poetica, versiculi 70-71}}

[[Fasciculus:Susenbrot.JPG|thumb|210px|Grammatica Latina: titularis libri ''Grammaticae artis institutio'' pagina, a Ioanne Susenbroto scripti (Lipsiae: Schumann, 1539).]]

 

 

 

 

Oportet phonetica a phonologia dispicere. Phonetica linguam concepit sicut principalium systema sonorum, soni qui [[phonema]]ta graece latineque vocantur ([[Graece]] φώνημα). Phonetica phonemata studet sicut formae sonorae, faculte communicationis excepta. Duae partes sunt phoneticae, una [[phonatio]] vel productio phonemata, altera [[acustica]] vel phonematum perceptio auditione.<ref name="grevi">Maurice Grévisse, ''Le bon usage, grammaire française'', pagina 26.</ref>.

 

Quomodo vocabilia [[signum|signa]], phonemata nominata, inter se componuntur ut vocabulis sententiisque [[oratio]] fietur et quemadmodum oratio inter eiusdem animi culturae homines communicationis ferramenti modo uti possit studet phonologia<ref name="grevi">Maurice Grévisse, ''Le bon usage, grammaire française'', pagina 26.</ref>.

 

 

[[Vocalis|Vocalium]] emissionis tenorem regulare, exsectionem [[syllaba]]rum accurare, et [[accentus]] magnitudinem indicare, ad orthophoniam pertinent.

Exempli gratia, ''cantillatio'' (Arabica, Hebraïca, vel Buddhica) instrumentum necessarium est ad rectam orationarum comprehensionem semanticam.

 

 

Quodque linguae vocabulum ad sententiam inhaerendum variabiles formas et invariabiles sibi induit. A grammatica scholastica illarum theoria formarum [[morphologia]] nominatur. Morphologia terminus e lingua graeca [[etymologia|etymologice]] ortus est (μορφή forma, λόγος 'argumentum'). In [[lingua Graeca]] [[verbum (grammatica Latina)|verbum]] et [[nomen substantivum|nomen]] duas [[partes orationis]] consideratae sunt, ab [[Aristoteles]] usque ad tempora hodierna<ref>Roersch & Thomas & Hombert, ''Éléments de grammaire grecque'', paginas 21 et 60.</ref>. Morphologia Latina vocabula in tres partes orationis classificat, scilicet verba, nomina, et invariabilia vocabula.<ref>Jacques Michel, ''Grammaire de base du Latin'', pagina 24.</ref>.

 

[[Tractus grammaticalis]] specificam insignit proprietatem vocabuli illum integrantis. Exempli gratia, [[genus (grammatica Latina)|genus]], [[numerus grammaticus|numerus]], persona, functio, modus, vox, [[aspectus grammaticus|aspectus]], et [[tempus (verborum)|tempus]] octo tractus grammaticales sunt [[lingua Hebraica|linguae Hebraïcae]] quorum significationem et usum studet syntaxis Hebraïca.<ref>Paul Joüon, ''op. cit.'', paginas 289 ad 465.</ref> Morphemata quibus illi varii tractus grammaticales manifestuntur morphologia attente examinat.

 

 

[[Nomen substantivum]] in linguistica est quaelibet innumerabilium vocum in magna et aperta categoria lexicali cuius voces possunt esse vox principalis in subiecto clausae, obiectum verbi, vel obiectum [[praepositio]]nis (Loos 2003).

 

[[Pronomen]] est dictum in loco nominis adhibitum. Linguae Latinae sunt [[pronomen personale|pronomina personalia]], et [[pronomen demonstrativum|pronomina demonstrativa]],

 

Verborum species sunt formae, modi, [[coniugatio]]nes, genera, et tempora. Aspectus est categoria coniugationis verbi qui indicat, utrum perfecti an imperfecti sint actus, eventus vel status a verbis signati.

 

''Syntaxis'' ([[Graece]]: ''σύνταξις'' 'ordo, dispositio'<ref name="michel161">Jacques Michel, ''Grammaire de base du Latin,'' p. 161.</ref><ref>M. A. Bailly, ''Abrégé du dictionnaire grec-français'', pagina 840.</ref>) est pars grammaticae quae [[propositio]]nes in [[sententia]]s et sententias in [[oratio]]nes vel [[sermo]]nes configurare permittit.<ref name="michel161">Jacques Michel, ''Grammaire de base du Latin'', pagina 161.</ref> Propositio vocabulorum est coniunctio. Grammatica in duas partes propositionis studium ordinat. Singulae functiones hinc servantur vocabulorum singulorum, rationes illinc considerantur quibus vocabula mutuo interligantur. Ita grammatica functionum syntaxis ab rationum syntaxe distinguit.<ref>Gladstone Chaves de Melo, ''Gramática fundamental da língua portuguêsa,'' pp. 15–17.</ref>.

 

* [[Figura loquendi]]

* [[Grammatica ambigua]]

* [[Vicipaedia:Grammatica]] <!-- + en ex: Government and binding | Higher-order grammar | List of linguists -->

 

<div class="references-small"><references/></div>

 

{{Grammatica Latina|Nomen}}

{{Grammatica Latina|Verbum}}

 

[[Categoria:Fictio]]

[[Categoria:Linguistica]]

 

[[af:Grammatika]]