Solanum trilobatum (binomen a Carolo Linnaeo anno 1753 statutum) est planta florens generis Solani subgenerisque Leptostemoni. Frutex scandens, ad 2.5 m altus, spinosus, fructus globosos producit diametro 1.2 cm vel usque ad 1.7 cm. Plantae per Indiam australem orientalemque, Srilancam, Thailandiam, Malayam, Cambosiam sponte gignuntur in terris apertis marginibusque silvarum non longe a litoribus distantibus. Fructus edibiles et variis modis medicinales esse ab Indos referuntur; decoctio radicis in Penang in medicinam adhibetur; decoctio plantae in Thailandia contra ulcera gutturis sumitur.

Solanum trilobatum

Eudicotyledones 
Asteridae 
Ordo : Solanales 
Familia : Solanaceae 
Genus : Solanum 
Subgenus : Leptostemonum 
Species : Solanum trilobatum 
L.
   

Bibliographia

recensere
Fontes antiquiores
  • 1753 : Carolus Linnaeus, Species plantarum (Holmiae: impensis L. Salvii, 1753) vol. 1 p. 188 (Latine)
  • 1768 : Nicolaus Laurentius Burmannus, Flora Indica (Lugduni Batavorum: Haek, 1768) p. 57
  • 1834 : Christian Godfrey Nees von Esenbeck, "Monograph of the East Indian Solaneae" in Transactions of the Linnean Society of London vol. 17 (1834/1837) p.37 sqq., vide pp. 59-60
Eruditio recentior

Nexus externi

recensere
  Situs scientifici: Tropicos • Tela Botanica • ITIS • NCBI • Biodiversity • Plant Name Index
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Solanum trilobatum spectant.
  Vide "Solanum trilobatum" apud Vicispecies.