Sirmio[1] (-onis, f.; Italice Sirmione) est oppidum Italiae et municipium, circiter 8 000 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Brixiana situm. Incolae Sermionenses[1] appellantur.

Wikidata Sirmio
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°28′10″N 10°36′22″E
Numerus incolarum: 8 248
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Provincia Brixiana

Geographia

Superficies: 26.25 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Decentium, Lacisium, Padengis, Arilica, Castrum Novum Benaci

Tabula aut despectus

Sirmio: situs
Sirmio: situs
Sirmio

Sirmio est oppidum praeclarum, apud Benacum lacum inferiorem, in provincia Brixiana, clarum ob C. Valerii Catulli Veronensis oriundi domicilium.

Insignia recensere

Geographia recensere

Municipium in Riviera Benacensi Brixiana apud Benacum lacum inferiorem situm.

Oeconomia recensere

Thermae recensere

Sirmio etiam statio thermalis est.

Historia recensere

Sirmio, iam a quinto millennio a.C.n. habitata, urbs facta est in dicione Romana, primo saeculo a.C.n. Medio Aevo, nobilis Veronensis familia Scaligera Sirmionem tenebat, quae sita inter Veronam et Brixiam est. Ab anno 1405, Respublica Veneta Sirmionis potita est.

Aedificia egregia recensere

Monumenta Catullo dicata recensere

Sirmione sita est villa quae vulgo Catulli Specus (Grotte di Catullo) dicitur, quoniam Marinus Sanudo Venetus (circa annum 1500) putavit errans villam esse Catulli domicilium. Illa vero, inter saecula 1 a.C.n. et 1 p.C.n. instructa, non Catulli domus erat, sed certum est poetam Sirmione villam quamdam habuisse (vide eius carmen XXXI), etsi ubi nescitur. Dicitur etiam Catullus ibi hospitem C. Iulium Caesarem accepisse.

Fractiones, vici et loci in municipio recensere

Fractiones recensere

  • Colombare di Sirmione,
  • Lugana,
  • Rovizza.

Municipia finitima recensere

Nexus interni

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Sirmionem spectant.

Pinacotheca recensere

Notae recensere

  1. 1.0 1.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
 

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!