Sirmio
Sirmio[1] (-onis, f.; Italice Sirmione) est oppidum Italiae et municipium, circiter 8 000 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Brixiana situm. Incolae Sermionenses[1] appellantur.
Sirmio
Locus: 45°28′10″N 10°36′22″E
Numerus incolarum: 8 248
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Sirmione
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Decentium, Lacisium, Padengis, Arilica, Castrum Novum Benaci
Tabula aut despectus
.svg)
Sirmio est oppidum praeclarum, apud Benacum lacum inferiorem, in provincia Brixiana, clarum ob C. Valerii Catulli Veronensis oriundi domicilium.
Insignia
recensere
Geographia
recensereMunicipium in Riviera Benacensi Brixiana apud Benacum lacum inferiorem situm.
Oeconomia
recensereThermae
recensereSirmio etiam statio thermalis est.
Historia
recensereSirmio, iam a quinto millennio a.C.n. habitata, urbs facta est in dicione Romana, primo saeculo a.C.n. Medio Aevo, nobilis Veronensis familia Scaligera Sirmionem tenebat, quae sita inter Veronam et Brixiam est. Ab anno 1405, Respublica Veneta Sirmionis potita est.
Aedificia egregia
recensereMonumenta Catullo dicata
recensereSirmione sita est villa quae vulgo Catulli Specus (Grotte di Catullo) dicitur, quoniam Marinus Sanudo Venetus (circa annum 1500) putavit errans villam esse Catulli domicilium. Illa vero, inter saecula 1 a.C.n. et 1 p.C.n. instructa, non Catulli domus erat, sed certum est poetam Sirmione villam quamdam habuisse (vide eius carmen XXXI), etsi ubi nescitur. Dicitur etiam Catullus ibi hospitem C. Iulium Caesarem accepisse.
Fractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensere- Colombare di Sirmione,
- Lugana,
- Rovizza.
Municipia finitima
recensereNexus interni
- Langobardia (regio),
- Provincia Brixiana,
- Riviera Benacensis Brixiana (terra),
- Brixia (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Sirmionem spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium municipii in Provincia Brixiana. -
Collocatio Rivierae Benacensis Brixianae in Provincia Brixiana. -
Castrum Scaligerum -
Catulli Specus
.svg)
Notae
recensere- ↑ 1.0 1.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
 |