Silvius Pellico
Silvius Pellico (natus Augustae Vagiennorum die 24 Iunii 1789 - mortuus est Taurini die 1 Februarii 1854) fuit scriptor et patriae amans Italicus. Pellico propter pugnam contra Austriacos qui tunc in Italiam dominationem habebant capite et postea ad carcerem perpetuum damnatus est, sed iam post sex annos liberatus est. In opere “le mie prigione “ de captivitate sua narravit.
OperaRecensere
- 1815 Francesca da Rimini
- 1819 Laodicea
- 1820 Eufemio di Messina
- 1821 Hèrodiade
- 1828 Iginia d'Asti
- 1829 Ester d'Engaddi
- 1832 Le mie prigioni - Gauting : Lynx, 2002. - ISBN 3-936169-02-0
- 1834 Tommaso Moro
Lege etiamRecensere
- Federico Ravaello: Silvio Pellico. - Taurinii : Soc. Ed. Internat., 1966
- C. F. Savio: Silvio Pellico : liberale e credente. - Bononiae, 1972
- Giovann Zavatti: Vita di Silvio Pellico e di Julietta Colbert, marchesa di Barolo. - Mediolani: Simonelli, 2004. - ISBN 88-86792-90-5
Nexus externusRecensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Silvium Pellico spectant. |
|
Haec stipula ad scriptorem spectat. Amplifica, si potes! |