Salutiae
Locus: 44°38′43″N 7°29′26″E
Numerus incolarum: 16 958
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Cardeum, Laniascum, Manta, Pagnum, Revellum, Savilianum, Scarnafixium, Turris ad Fanum Sancti Georgii, Moreta, Villa Fallettorum
Coniunctiones urbium
Salutiae[1][2][3][4][5][6] (-arum, f.) (alia nomina: Saluciae[4], Salucia[4] et cetera; olim Augusta Vagiennorum[7]) (Italiane: Saluzzo) sunt Urbes Italiae et municipia, circiter 17 259 incolarum, in Regione Pedemontio et in Provincia Cuneensi sita. Urbani Salutienses[1] appellantur.
InsigneRecensere
Nomina latina urbisRecensere
Nomina latina urbis sunt[1][4]: Salutiae, Saluciae, Salucia, Salinae Salucium; olim Augusta Vagiennorum.
Nomina latina incolarum sunt[1]: Salutienses.
Augusta Vagienorum in media aetate etiam Saluciae appellabatur.
HistoriaRecensere
Die 1 Ianuarii 2019 municipium Castellaris Salutiensium coniunxit se cum Municipio Salutiarum ut constituiret municipium iunctum.
Praeclari civesRecensere
Augustae Vagiennorum olim vixerunt aut nati sunt et hodie vivunt multi illustres viri atque feminae, inter eos:
NatiRecensere
Aedificia egregiaRecensere
- Ecclesia cathedralis Assunptionis B.M.V.
- Ecclesiae Sancti Joannis
Ecclesia Catholica RomanaRecensere
Salutiae sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae sunt. Nomen sedis episcopalis Dioecesis Salutiarum[6] est.
Fractiones, vici et loci in municipioRecensere
Municipia abrogataRecensere
SubdivisionesRecensere
Regione Giardino, Regione Morra, Regione Pairunella, Regione San Guglielmo, Regione Testa Nera.
FractionesRecensere
Castellare Salutiensium, Bronda, Cervignasco, Colombaro dei Rossi, Paracollo, Paschere, Ruata Eandi, Ruata Re, San Lazzaro, Stella, Torrazza, Via dei Romani, Via della Croce.
Municipia finitimaRecensere
Nexus interni
- Pedemontium (regionem),
- Provinciam Cuneensem,
- Cuneum (urbem),
- Municipia iuncta Italiae,
- Urbes Italiae.
Nexus externiRecensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Salutias spectant. |
PinacothecaRecensere
NotaeRecensere
- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).
- ↑ Campanini-Carboni : Vocabolario latino-italiano italiano-latino (1961)
- ↑ 4.0 4.1 4.2 4.3 G. Casalis, Dizionario geografico storico-statistico-commerciale degli stati di S. M. il Re di Sardegna (Taurinis: Maspero, 1833-1856)}
- ↑ Il mondo antico, moderno, e novissimo, Tomo primo, p. 671
- ↑ 6.0 6.1 Cf. "Dioecesis Salutiarum" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)
- ↑ Il mondo antico, moderno, e novissimo, Tomo primo, p. 671
- ↑ Concessi Papae Iuliio II , die 29 Octobris 1511
- ↑ cfr. Italice stampa - sala Latine[1]
Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes! |