Sanctus Quiricus in Nosenna
Italiae municipium
Vide etiam paginam discretivam: Fanum Sancti Quirici (discretiva).
Sanctus Quiricus in Nosenna[1] seu Sanctus Quiricus[1][2] (alia nomina: Sanctus Quiricus in Nosinna,[1] Sanctus Clericus,[1] Sanquiricum[1]) (Italiane: San Quirico d'Orcia) est oppidum Italiae et municipium, circiter 2 780 incolarum, in Regione Tuscia ac in Provincia Senensi situm. Incolae Quiricenses appellantur.
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 43°4′0″N 11°36′0″E
Numerus incolarum: 2 572
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 43°4′0″N 11°36′0″E
Numerus incolarum: 2 572
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Senensis
Geographia
Superficies: 42.12 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Petra, Mons Ilcinus, Pientia, Castrum Vetus de Sancto Iohanne in Asso
Territoria finitima: Petra, Mons Ilcinus, Pientia, Castrum Vetus de Sancto Iohanne in Asso
Coniunctiones urbium
Urbes gemellae: Igilium
Tabula aut despectus
Insigne
recensereGeographia
recensere- Mons Tunii vel Mons Tunia et Mons Tuniatus, deinde Mons Ad Meata (Italiane: Monte Amiata),
- Vallis Urciae (Italiane: Val d'Orcia),
Historia
recensereSanctus Quiricus in Nosenna statio in via Francigena fuit, quae in Aevo Medio peregrinos Romam duxit. In itinerario Sigerici, Sanctus Quiricus Urciae (Sce Quiric.) statio XII fuit.
Clari cives
recensereHic vixerunt
recensere- Andreas Tarkovskij, moderator cinematographicus Russicus Sovieticus.
Ecclesia Catholica Romana
recensereFractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereLoci
recensere- Fornace Laterizi,
- Vignoni.
Municipia finitima
recensereNexus interni
- Tuscia (regio),
- Provincia Senensis,
- Mons Tunii vel Mons Tunia,
- Vallis Urciae (terra),
- Via Francigena,
- Sena Iulia (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externus
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Sanctum Quiricum in Nosenna spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium municipii in Provincia Senensi.
-
Despectus in oppidum.
-
Via historici medii oppidi.
Notae
recensere- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ E. Repetti, Dizionario geografico, fisico e storico della Toscana (Florentiae, 1830)