Sanctus Nasus (Baical)

Vide etiam paginam discretivam: Sanctus Nasus (discretiva).

Sanctus Nasus^[1] (Russice Святой Нос, Buriatice Хилмэн хушуун, scilicet Acipenseri rostrum) est paeninsula in lacum Baicalem de litore orientali eminens, pars rei publicae Buriatiae.

Pars Sancti Nasi principalis alta et montuosa est, secundum litus Baicalicum extensa; cum litore isthmo (isthmus Čivyrkuicus) arenoso et paludinoso humili coniungitur, et duobus sinubus, sinu Bargusinico et sinu Čivyrkuico, separata. Sanctus Nasus insula est antiqua, sed media freti pars a limo duobus fluminibus allato, Bargusino ad meridiem et Čivyrkuj ad septentrionem, obruta est.

Mons Markovii, 1878 m altitudinis, est altissimus Sancti Nasi mons. Vici Kurbulik et Monachovo sunt paeninsulae vici ampliores. Rivi et fluvii parvi multi de montibus fluunt, quorum maximus fluvius Crucianus (Krestovskaia) in lacum (vel lacunam) Arangatui, partem magnam isthmi Čivyrkuici occupantem, fluit.

Nasus (Russice nos) in dialectis saepe 'altum promunturium saxosum' significat, et primum hoc nomen solum extremitas paeninsulae australis habebat (nunc primumturium Reclinatorium Inferius, Nižneie Izgolov'e).

Notae

↑ De altero Sancto Naso: Sigismundi Herbersteinii Rerum Moscoviticarum commentarii, Antverpiae 1557, p. 123.

Nexus externi

Situs geographici et historici: Locus: 53°40′0″N 108°50′0″E, 53°41′20″N 108°49′25″E • GeoNames

De Sancto Naso (Russice)

[1] De altero Sancto Naso: Sigismundi Herbersteinii Rerum Moscoviticarum commentarii, Antverpiae 1557, p. 123.

[1]