Saliancus
Saliancus, litteris Graecis Σαλιαγκός,[1] est perparva insula inter Parum et Antiparum iacens. Ibi locus habitationis humanae aevi Neolithici ab archaeologis Britannis annis 1964 et 1965 effossus est.
Notae
recensere- ↑ Aliis linguis saepius Saliagós
Bibliographia
recensere- Cyprian Broodbank, An Island Archaeology of the Early Cyclades (Cantabrigiae: Cambridge University Press, 2002) (Paginae selectae apud Google Books)
- J. D. Evans, Colin Renfrew, Excavations at Saliagos near Antiparos. Londinii: Thames and Hudson, 1968 (British School at Athens, Supplementary volume 5) JSTOR
- Colin Renfrew, J. D. Evans, "Saliagos: A Neolithic Site in the Cyclades" in Archaeology vol. 21 (1968) pp. 262-271
- Werner Ekschmitt, Die Kykladen. Bronzezeit, geometrische und archaische Zeit. Moguntiaci: Philipp von Zabern, 1993. ISBN 3-8053-1533-3
Nexus interni
Nexus externi
recensere- "Σάλιαγκος" apud Πολιτιστική Πύλη του Αρχιπελάγους του Αιγαίου
- "The Saliagos Culture (ca. 4300-3700 b.c.)" e serie paginarum Aegean Prehistoric Archaeology apud Collegium Dartmuthense