Ruzunnes (vulgo Rhäzüns) est vicus Helveticus qui ad pagum Grisoniam pertinet.

Statio ferriviaria Ruzunnis.

Historia recensere

Ruzunnes anno 960 in charta donationis imperatoris Ottonis I in favorem ecclesiae cathedralis Curiae Raetorum citatus est.[1]

Usque ad annum 1667 vicus Ruzunnes una cum vico Beneduces parochiam communem formavit ecclesia Sancti Georgii principali ecclesia fungente.

Geographia recensere

Ruzunnes ad fluvium Rhenum posteriorem situs est qui versus septentrionem confluit cum fluvio Rheno anteriore flumen Rhenum creantes.

Aedificia recensere

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Ruzunnem spectant.

Notae recensere

  1. Elisabeth Meyer-Marthaler, Franz Perret: Bündner Urkundenbuch. T. 1 (390–1199), Curiae Raetorum 1955, p. 98–99.
  2. Horst F. Rupp: Der Waltensburger Meister in seiner Zeit. Curiae Raetorum 2015. ISBN 978-3-89870-883-8. – Franz Lorenzi: Zur künstlerischen Herkunft des Waltensburger Meisters. In: Bündner Monatsblatt, 3/2015, p. 256–271.
  3. De castello Ruzunnes.

Bibliographia recensere

  • Erwin Poeschel: Die Kunstdenkmäler des Kantons Graubünden III. Die Talschaften Räzünser Boden, Domleschg, Heinzenberg, Oberhalbstein, Ober- und Unterengadin. Berna 1940.