Rubi (Apulia)

Italiae municipium
(Redirectum de Rufrium (Apulia))
Vide etiam paginam discretivam: Rubi (discretiva).
Vide etiam paginam discretivam: Rufrium (discretiva).

Rubi[1][2][3][4][5] (-ōrum, m.) sive Rufrium[6] (-ii, n.) (Italiane Ruvo di Puglia) sunt oppidum Italiae et municipium, circiter 25 570 incolarum, in Regione Apulia et in Urbe metropolitana Barensi situm. Incolae Rubenses[5][6] seu Rubustini[7] appellantur.

Wikidata Rubi (Apulia)
Res apud Vicidata repertae:
Rubi (Apulia): insigne
Rubi (Apulia): insigne
Civitas: Italia
Locus: 41°7′2″N 16°29′1″E
Numerus incolarum: 24 347
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Urbs metropolitana Barensis

Geographia

Superficies: 223.83 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Altilia, Vigiliae, Butuntum, Coratum, Silvium, Spinacciola, Trelicium, Andria, Melphicta

Tabula aut despectus

Rubi (Apulia): situs
Rubi (Apulia): situs
Ecclesia concathedralis Ruvorum
Despectus in Rubos

Geographia

recensere

Clari cives

recensere

Hic vixerunt

recensere

Aedificia egregia

recensere
  • Ecclesia cumcathedralis Assumptionis B.M.V.

Ecclesia Catholica Romana

recensere

Rubi, cum Melphicta, Iuvenatio, et Terlitio sedes episcopalis ecclesiae Catholicae Romanae sunt. Nomen sedis episcopalis dioecesis Melphictensis-Rubensis-Iuvenacensis-Terlitiensis[5] est.

Fractiones, vici et loci in municipio

recensere

Fractiones

recensere
  • Calendano.

Municipia finitima

recensere

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Rubos spectant.

Pinacotheca

recensere
  1. Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~
  2. Rŭbī (-ōrum) m.; Hor. Sat. 1.5.94.
  3. F. Sacco, Dizionario geografico-istorico-fisico del Regno di Napoli (Neapolis: Vincenzo Flauto, 1796) (I) (II) (III) (IV)
  4. (vide p. 269 apud Google Books)
  5. 5.0 5.1 5.2 Cf. "Dioecesis Melphictensis-Rubensis-Iuvenacensis-Terlitiensis" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)
  6. 6.0 6.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
  7. Plinius, Naturalis historia 3.105.
 
Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!