Rudolphus van Oppenraay

Rudolphus Martinus Vincentius van Oppenraay^[1] (Bemmelae in Geldria die 17 Octobris 1856 natus; Hagae die 2 Ianuarii 1936 mortuus) fuit Iesuita, paedagogus, et philologus Nederlandicus, poeta Latinus.

In Societate Iesu anno 1873 cooptatus, sacerdos anno 1886 creatus est. In Academia Lugduno-Batava gradu doctorali ornatus est; in schola Katwijk urbis Hollandiae Australis docebat annis a 1893 ad 1899 et a 1907 ad 1914; rector collegii Amstelodamensi annis a 1899 ad 1907; philologiae Graecae studebat. Anno 1915 Romam praeposito generali Iesuitarum venit, et Vladimiro Ledóchowski electo assistens eius factus est; hoc munere Romae usque ad annum 1934 fungebatur.

Amor, eius carmen elegiacum, scriptum in laude sancti Damiani Molocaiensis leprosorum missionarii, in Certamine Hoeufftiano laude ornatum est.

Opera

1882 Wis- en werktuigkunde in de natuur. Studiën XV. p. 395-418.
1889 (recensio) W. Jaspar. Grieksche spraakkunst. Studiën XXXIII, p. 283-288.
1890 Amor, carmen eligiacum. Met goud bekroonde Hoeufft-prijsvraag.
1893 Libri de republica Atheniensium c.c. I-IV Lugduni Batavorum, G.F. Theonville (115 blz. 8o).
1895 (recensio) M. Annaei Lucani Pharsalia cum Commentarijs edidit C.M. Francken. Mus. 174-176.
1895 (recensio) Anthologiae Latinae Supplementa. Vol. I. Damasi Epigrammata. Mus. 300.
1898 Ontwikkeling of dressuur. Hand. 1e Ned. Philologencongres. Stud. LI. 403-415.
1901 Art. 370 bis van het wetboek van strafrecht. Tijdschr. v. Strafrecht XIV 241-245.
1901 Het levensrecht der ongeboren vrucht. Strijdschr. v. Prof. H. Treub, Dr. R. van Oppenraay en Prof. Dr. Th. Vlaming 11-16.
1901 ΤΥΠΑΝΝΙΚΑ Sertum Nabericum 295-302.
1906 (recensio) Jacob Sitzler. Ein aesthetischer Kommentar zu Homer's Odyssee. Mus. 124-126.
1906 Schaepman's blijgeestigheid. Mgr. Dr. H.J.A.M. Schaepman herdacht in de hoofdstad, 63-68.
1918 Het godsdienstig leven; onderrichtingen, raadgevingen en gebeden, omgewerkt n.h. Duitsch van Tilman Pesch S.J. 7-11 duizendtal. Bussum. Paul Brandt.
1919 Grieksche spraakkunst; 6e druk. Lugduni BatavorumJ.W. van Leeuwen.
1919 Apologie van het Christendom. 4e druk. Nijmegen L.C.G. Malmberg (430 blz. 8o).

Notae

↑ Et Oppenraaij.

Nexus externi

J.A.J. Barge de Rudolpho van Oppenraay in Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek (Nederlandice)
Rudolphus van Oppenraay in Katholieke Encyclopaedie (Nederlandice)
Rudolphus van Oppenraay in Biografisch Portaal van Nederland (Nederlandice)
Rudolphus van Oppenraay in VIAF
Theodorici Sacré Ab oblvione vindicetur ... Rudolphus van Oppenraay, in: Melissa, 29, 1989 (ubi et Amoris carminis editio nova)

[1] Et Oppenraaij.

[1]