Prosopagnosia (e verbis Graecis πρόσωπον facies et γνῶσις intellegentia, α privativo interiecto) est valetudinis perturbatio, in qua facultas facierum agnoscendarum deest constante aliarum rerum agnoscendarum facultate. Hoc verbum condicionem post acutum cerebri detrimentum contractum olim solum designavit, sed congenitae confusionis genus nuper propositum est, quod a circiter 2.5 centesimis hominum hereditate accipitur.[1] Definitus cerebri locus, qui usitate cum prosopagnosia consociatur, est gyrus fusiformis.[2]

Nexus interni

  1. T. Grüter, M. Grüter, et C. C. Carbon, "Neural and genetic foundations of face recognition and prosopagnosia," Journal of Neuropsychology 2(1) (2008): 79–97, pmid 19334306, doi 10.1348/174866407X231001.
  2. "Face blindness not just skin deep," apud cnn.com.

Bibliographia

recensere
  • Bruce, V., et A. Young. 2000. In the Eye of the Beholder: The Science of Face Perception. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 0-19-852439-0.

Nexus externi

recensere
  Viciversitas (Anglica) libros habet qui de Prosopagnosia tractant.
 
stipula

Haec stipula ad medicinam spectat. Amplifica, si potes!