Prochytae (Italia)
Italiae municipium
Vide etiam paginam discretivam: Prochyta (discretiva).
Prochytae[1] (-arum, f.) (seu Prochyta[2]) (Italiane: Procida) sunt municipium Italiae, circiter 10 600 incolarum, in Regione Campania, in Urbe metropolitana Neapolitana et in insulis Prochytae Vivariique situm. Incolae municipii Prochytani[2] appellantur.
Prochytae (Italia)Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 40°45′40″N 14°1′9″E
Numerus incolarum: 10 092
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Prochytae (Italia): situs
Locus: 40°45′40″N 14°1′9″E
Numerus incolarum: 10 092
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Urbs metropolitana Neapolitana
Geographia
Superficies: 4.26 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: no value
Territoria finitima: no value
Tabula aut despectus
.svg)
Insigne
recensere
Geographia
recensere- Prochyta (insula),
- Parthenopae insulae,
- Pithecussae insulae.
Clari cives
recensereHic vixerunt
recensereEcclesia Catholica Romana
recensereFractiones, vici et loci in municipio
recensereRegiones urbanae
recensere- Terra Murata,
- Corricella,
- Sent'cò - Marina Grande,
- San Leonardo,
- Santissima Annunziata (Madonna della Libera),
- Sant'Antuono,
- Sant'Antonio et Chiaiolella.
Fractiones
recensere- nihil.
Loci
recensereMunicipia finitima
recensere- nihil.
Nexus interni
- Campaniam (regionem),
- Urbem metropolitanam Neapolitanam,
- Provinciam Neapolitanam (provinciam abrogatam),
- Neapolim (urbem),
- Prochytam (insulam),
- Parthenopas insulas,
- Pithecussas insulas,
- Municipium Italiae.
Nexus externi
recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Prochytas spectant (Procida, Procida (municipality)). |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium municipii in Urbe metropolitana Neapolitana. -
Despectus in oppidum.
Notae
recensere- ↑ Dizionario geografico-istorico-fisico del regno di Napoli, composto dall'Abate Francesco sacco - Di Francesco Sacco
- ↑ 2.0 2.1 Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).}
 |