Populorum progressio

Quae verba declarant, privatam bonorum proprietatem nemini ius tale concedere, quod supremum sit nullique condicioni obnoxium. Nemini licet bona, quae sibi superent, unire ad privata commoda seponere, cum alii rebus careant vitae necessariis. Ne multa, secundum traditam doctrinam Ecclesiae Patrum praeclarorumque Theologorum, numquam proprietatis iure utendum est cum boni communis detrimento.
– Populorum progressio § 23

Populorum progressio est quinta encyclicarum epistularum a papa Paulo VI scriptarum. Haec encyclica, promulgata die 26 Martii 1967, de mandato ecclesiae de pace^[1] et de populorum progressione agit.

Lege etiam

Pontificium Consilium de Iustitia et Pace, Kompendium der Soziallehre der Kirche, Editor Herder, Friburgi Brisgoviae, anno 2006, ISBN 3-451-29078-2

Nexus externus

Textus integer encyclicae apud www.vatican.va

Nota

↑ Cf. Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007). alicui de aliqua re mandata dare

Epistulae Encyclicae Pauli VI


Ecclesiam Suam \| Mense Maio \| Mysterium Fidei \| Christi Matri \| Populorum Progressio \| Sacerdotalis Caelibatus \| Humanae Vitae \|

Epistulae Encyclicae Sociales


Rerum Novarum (Leo XIII, 1891) • Quadragesimo Anno (Pius XI, 1931) • Mater et Magistra (Ioannes XXIII, 1961) • Pacem in Terris (Ioannes XXIII, 1963) • Populorum Progressio (Paulus VI, 1967) • Laborem Exercens (Ioannes Paulus II, 1981) • Sollicitudo Rei Socialis (Ioannes Paulus II, 1987) • Centesimus Annus (Ioannes Paulus II, 1991) • Caritas in Veritate (Benedictus XVI, 2009)

Sancti

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!

[1] Cf. Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007). alicui de aliqua re mandata dare

[1]