Polemaeus Philippi filius
Polemaeus seu Ptolemaeus Philippi filius (Graece Πολεμαῖος, Πτολεμαῖος), qui saeculo IV a.C.n. exeunte floruit, Alexandri Macedonis coaevus et Antigoni Monophthalmi frater, fuit inter annos 323 et 313 a.C.n. sectator Antigoni; quo anno mortuus est. Filium genuit Polemaeum, fortasse et Dioscuridem.
Fontes
recensere- Arrianus, Anabasis Alexandri 1.14.6, 1.15.1, 1.23.6, 2.5.7
- Q. Curtius Rufus, Historiae 3.7.4
- Diodorus Siculus, Bibliotheca historica 19.68.5
Bibliographia
recensere- Helmut Berve, Das Alexanderreich auf prosopographischer Grundlage (Monaci: Beck, 1926) i.671, i.674, vol. 2 p. 336, p. 337
- "Prosopography of Antigonos's Friends and Subordinates" in Richard A. Billows, Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State (Berkeley: University of California Press, 1990) no. 99, p. 425
- H. Volkmann, "Ptolemaios (4), (10)" in Paulys Real-Enzyklopädie der classischen Altertumswissenschaft edd. G. Wissowa et alii (Stuttgart, 1893-1972 ~ ~)
Nexus interviciales de hac re usque adhuc absunt. Adde versiones barbaras, si reppereris.