Polemaeus Philippi filius

Polemaeus seu Ptolemaeus Philippi filius (Graece Πολεμαῖος, Πτολεμαῖος), qui saeculo IV a.C.n. exeunte floruit, Alexandri Macedonis coaevus et Antigoni Monophthalmi frater, fuit inter annos 323 et 313 a.C.n. sectator Antigoni; quo anno mortuus est. Filium genuit Polemaeum, fortasse et Dioscuridem.

Fontes

• Arrianus, Anabasis Alexandri 1.14.6, 1.15.1, 1.23.6, 2.5.7
• Q. Curtius Rufus, Historiae 3.7.4
• Diodorus Siculus, Bibliotheca historica 19.68.5

Bibliographia

• Helmut Berve, Das Alexanderreich auf prosopographischer Grundlage (Monaci: Beck, 1926) i.671, i.674, vol. 2 p. 336, p. 337
• "Prosopography of Antigonos's Friends and Subordinates" in Richard A. Billows, Antigonos the One-Eyed and the Creation of the Hellenistic State (Berkeley: University of California Press, 1990) no. 99, p. 425
• H. Volkmann, "Ptolemaios (4), (10)" in Paulys Real-Enzyklopädie der classischen Altertumswissenschaft edd. G. Wissowa et alii (Stuttgart, 1893-1972 ~ ~)

De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.