Wikidata Petrus Boulez
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 26 Martii 1925; Montbrison
Obitus: 5 Ianuarii 2016; Aquae Aurelianae
Patria: Francia
Nomen nativum: Pierre Louis Joseph Boulez

Officium

Munus: Concentus magister, musicographus, musicologus, musicae theoricus, professor, Clavilista, musicus, scriptor
Patronus: Collegium Franciae

Memoria

Laurae: Commandeur des Arts et des Lettres‎, Pour le Mérite for Sciences and Arts order, Medal for Merit to Culture, Gold Decoration for Services to the City of Vienna, Theodor W. Adorno Award, Praemium Imperiale, Léonie Sonning Music Prize, Glenn Gould Prize, Royal Philharmonic Society Gold Medal, Berliner Kunstpreis, Grawemeyer Award, Commander of the Order of the British Empire, Praemium Grammy, Ernst von Siemens Music Prize, Polar Music Prize, Wolf Prize in Arts, Kyoto Prize in Arts and Philosophy, Edison Music Awards, BBVA Foundation Frontiers of Knowledge Award, Robert Schumann Prize for Poetry and Music, Bach Prize of the Free and Hanseatic City of Hamburg, Knight Commander's Cross of the Order of Merit of the Federal Republic of Germany, Grawemeyer Award for Music Composition, Austrian Decoration for Science and Art, Grand Cross of the Military Order of Saint James of the Sword, honorary doctor of the Royal College of Music, doctor honoris causa VUB, Ordo Meriti gratia

Petrus Boulez (natus in urbe Montbrison die 26 Martii 1925; mortuus die 5 Ianuarii 2016) fuit compositor et concentus magister Francicus, qui evolutionem strictae dodecaphoniae Antonii Webern sicut "dodecaphonum seriei" sub specie Impressionismi Claudii Debussy effecit. Etiam musica electronica uti eique studere conatus est.

In Conservatorio Parisiensi, magister eius erat Olivarius Messiaen.

Concentus magister ab anno 1971 usque ad annum 1977 gregem symphoniacorum New York Philharmonic ducebat. Operam Lulu Albani Berg, a Frederico Cerha completam, Lutetiae anno 1979 mundo primum obtulit. Ab anno 1976 usque ad annum 1995 professor Collegii Franciae fuit. Anno 1989 Praemium Imperiale et anno 2009 Praemium Kiotoense accepit.

Opera selecta Recensere

Bibliographia Recensere

Nexus externus Recensere

  Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!
Duces orchestrae philharmonicae Neo-Eboracensis

Ureli Corelli Hill 1842 • Theodorus Eisfeld 1848 • Carolus Bergmann 1855 • Leopoldus Damrosch 1876 • Theodorus Thomas 1877 • Antonius Seidl 1891 • Aemilius Paur 1898 • Gualtherius Damrosch 1902 • Basilius Safonov 1906 • Gustavus Mahler 1909 • Iosephus Stransky 1911 • Ignatius Waghalter 1924 • Gulielmus Mengelberg 1924 • Arthurus Toscanini 1928 • Ioannes Barbirolli 1936 • Arthurus Rodzinski 1943 • Bruno Walter 1947 • Leopoldus Stokowski 1949 • Demetrius Metropulus 1950 • Leonardus Bernstein 1958 • Georgius Szell 1969 • Petrus Boulez 1971 • Zubin Mehta 1978 • Curtius Masur 1991 • Lorin Maazel 2002 • Alanus Gilbert 2009