Persecutio Christianorum

Persecutio Christianorum est repulsa a societate sive a civitate ordinata ac comminatio usque ad vitae periculum, fidei Christianae causa.

Historia

Persecutio Christianorum in Historia ecclesiastica primo series vexationum Christianorum in Imperio Romano usque ad Edictum tolerantiae Galerii anni 311 sive Edictum Mediolanense anni 313 dicta est.

Persecutiones singulorum Christianorum aut totarum ecclesiarum variis de causis etiam postea factae sunt:

Antiquitate posteriore in regno Sassanidarum (Persia)
Saeculo sexto ineunte in regionibus Arabiae Felicis (hodiernae Iemeniae) et Omaniae
A Medio Aevo saepe in terris a Musulmanis imperatis (ut viceversa Musulmani saepe in terris Christianorum vexati aut fugati sunt). Vide etiam: Expeditio sacra.
A Saeculo decimo sexto exeunte usque ad saeculum undevicesimum in Iaponia (quod Kakure Kirishitan fit).
Rebus Novis Francicis inter annos 1790-1795.
Persecutio Armenorum et Aramaeorum in Imperio Ottomanico annis 1894-1917.
Persecutio Ecclesiae Catholicae in Re Publica Secunda Hispanica et in regionibus Hispaniae, qui bello civili a Republicanis tenebantur, annis 1931-1939.
Saeculo vicesimo in terris a Nazistis et Communistis occupatis sive imperatis.
Saeculo vicesimo primo ineunte religio saepissime vexata est Christiana; 80 centesimae hominum, qui fidei causa vexantur, sunt Christiani.^[1]^[2] Societas adiutrix Open Doors in orbe terrarum circiter 100 milliones Christianorum fidei causa vexationibus, carcere aut vitae periculo intentari nuntiat.^[3]

Vide paginam Martyr

↑ Sonja Pohlmann: Menschenrechte: „Wir nehmen unseren Glauben nicht ernst genug“, Spiegel.de, die 16 Octobris 2006.
↑ Jürgen Krönig: Stille Unterdrückung, ZEIT in interrete, die 11 Iunii 2007.
↑ Open Doors Weltverfolgungsindex 2010, visum die 10 Februarii 2010

Vicimedia Communia plura habent quae ad martyres Christianos spectant (Christian martyrs, Persecution of Christians).