Paradoxum spectatoris
Paradoxum spectatoris[1] in scientiis socialibus (et physica et physica experimentali) est paradoxum quo res quae observatur a spectatore vel investigatore praesente inscie impellitur. Vocabulum in sociolinguistica excogitatum est a Gulielmo Labov, glottologo Americano, qui id sic explicavit: "propositum investigationis linguisticae in commune necesse est cognoscere quomodo homines sermocinantur cum artificiose non observantur; sed haec data obtinere possumus solum per observationem artificiosam."[2]
Notae
recensereBibliographia
recensere- Chambers, J. K. 2009. Sociolinguistic Theory: linguistic variation and its social significance. Ed. retractata. Chichester, B.R., et Malden Massachusettae: Blackwell. ISBN 978-1-4051-5246-4, ISBN 1-4051-5246-X.
- Cukor-Avila, Patricia. 2000. Revisiting the Observer's Paradox. American Speech 75(3):253–254.
- Labov, William. 1972. Sociolinguistic Patterns. Philadelphiae: University of Pennsylvania. ISBN 0-631-17720-5.
- Labov, William. Some Further Steps in Narrative Analysis.