Moneta Magnae Britanniae in Anglia et Scotia, sub eodem regno coniunctis, post annum 1707 circuibat; moneta Britanniarum regni in magna Britannia necnon Hibernia aliisque territoriis variis regno Britanniarum subiectis ab anno 1816 circuit.

Nummi in usu hodierno anno 1948 incusi, rege Georgio VI. Legenda faciei reversae Anglice denominationes exprimit: Farthing: quarta pars denarii; Half penny: dimidius denarius; Penny: denarius; Sixpence: sex denarii; One shilling: solidus, varietatibus Anglica et Scotica; Two shillings: duo solidi; Half crown: octava pars libri sterlingorum. Nummus three pence (tres denarii) omittitur. Nummis pretii maioris legenda Latine titulos regis, facie obversa inceptos, adiungit, videlicet FID[EI] DEF[ENSOR], IND[IAE] IMP[ERATOR]

Per hoc aevum pecuniaria denominatio principalis Britannica fuit libra sterlingorum (sic appellata). Quae usque in annum 1968 in 20 solidos (shillings) divisa est iterumque in 240 denarios (pence), sed post hunc annum in 100 "denarios novos" (new pennies) tantum.

Bibliographia

recensere
Historia studiorum

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad monetam regni Britanniarum spectant.