Misophonia

Misophonia (ex Gr. μῖσος 'odium' et φωνή 'sonus' compositum) morbus est, qui systema neurophysiologicum hominis eo adducit, ut aegrotus sonis communis vitae paene neminem turbantibus, sicut manducandi et respirandi sonis, molestiam capiat saevoque furore conquassetur. Constat enim misophoniam, contra hyperacusin qui morbus aegrotum omnes circa cogit sonos odi, paucorum tantum et quidem gravium redeuntiumque sonorum taedium adferre. Quod "odium soni" non apud omnes gentes morbus esse statuitur.

Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur. Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet. Català No hi ha cap article a la Viquipèdia en llatí que enllaci amb aquest. Si us plau, aneu a una pàgina relacionada amb el tema i afegiu-hi un enllaç que dirigeixi el lector cap aquí. Un cop ho hagueu fet, podreu esborrar la plantilla. Deutsch Kein anderer Artikel der lateinischen Vicipaedia verweist auf diesen. Bitte füge in einem nahverwandten Artikel einen Verweis hierhin ein. Sobald dies geschehen ist, kann diese Vorlage entfernt werden. English No other page on the Latin Vicipaedia links to this. Please go to a closely related page and insert a link pointing here. Once that is done, this header can be deleted. Esperanto Neniu alia paĝo de la latinlingva Vikipedio havas ligilon al tiu ĉi paĝo. Bonvolu iri al teme proksima artikolo kaj meti ligilon tien ĉi. Poste vi rajtas forigi la atentigilon pri ligilmalĉeesto. Italiano Nessun'altra pagina sulla Wikipedia in latino si collega a questo articolo. Vai a una pagina strettamente correlata e inserisci un link che punta qui. Fatto ciò, questa intestazione può essere cancellata. Ostendere Recensere Historiam inspicere

Appellatio misophoniae usu recepta est ineunte saeculo MM, postquam eius indicia ab hyperacusi differre demonstratum est.

De indiciis

Misophonia est condicio neurophysiologica, cum cerebrum quibusdam sonis diurnis offenditur nec scit, utrum hominem currere an certare iubeat. Soni aegrotum vexantes saepissime graves ac recidivi sunt, sicut devorandi vel manducandi vel masticandi vel sorbillandi strepitus, poppysma, alterius hominis respiratio, screatus, horologii crepitus. Causa misophoniae ignota est, sed mutationes in cortice insulari cerni possunt, nam cortex insularis anterior alias partes cerebri incendit tamquam iussu illarum partium, quae ad memorias longas (long-term memories), timores aliosque animi motus pertinent. Homines misophonia laborantes in cerebro maiores habent copias myelini; quamquam incertum est, myelinum utrum causa an effectus misophoniae sit.

Bibliographia

• Brout, Jennifer J. (2917) Misophonia for Parents. Psychology Today 18 Septembris.
• Bruxner, G. (2016) 'Mastication rage': a review of misophonia—an under-recognised symptom of psychiatric relevance? Australasian Psychiatry 24 (2): 195–197.
• Cavanna, Andrea E. (2014) What is misophonia and how can we treat it? Expert Review of Neurotherapeutics 14 (4): 357–359.
• Jastreboff, Margaret M. & Pawel J. Jastreboff (2001) Components of decreased sound tolerance : hyperacusis, misophonia, phonophobia. ITHS Newsletter 2 Iulii.
• Kumar, Sukhbinder; Tansley-Hancock, Olana; Sedley, William; Winston, Joel S.; Callaghan, Martina F.; Allen, Micah; Cope, Thomas E.; Gander, Phillip E.; Bamiou, Doris-Eva; Griffiths, Timothy D. (2017) The Brain Basis for Misophonia. Current Biology 27 (4): 527–533.