Mellea
Mellea, lingua Saxonica vel lingua antiqua Germania: Menele (mons), Theodisce Melle), est vetustissima urbs Germanica in Saxonia Inferiore et a 46 000 hominibus inhabitatur. Pertinet ad dioecesem Osnabrugensem.[1]
Mellea
Locus: 52°12′11″N 8°20′10″E
Numerus incolarum: 47 228
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Bad Essen, Hilter, Dissen am Teutoburger Wald, Bissendorf, Borgholzhausen, Werthera, Rödinghausen, Bünde, Spenge, Preußisch Oldendorf
Coniunctiones urbium
Tabula aut despectus
Prospectus ad medium civitatem
Pristinae testimoniae fondationis eae relinquunt ad annum 800, aedificium ecclesiae et curtem.? Prima consignatio ortus est anno 1169.[3] Mellea pristina castellum et Hansa urbs est. Anno 1200 citas? habet mures cum turribus. Anno 1250 habitabant 65 equites in castello Gröneburgensi. Anno 1359 Mellea oppidum nominatus est. Anno 1363 prima lex civitatis scripta est. In Bello Triginta Annorum Suecia urbi imperabat; annis 1649 et 1720 magnum incendium urbem destruxit.[4]
Ecclesiae
recensere- Ecclesia Sancti Matthaei(de) (catholica) fundata circa anno 800 renovata 1200 et 1974
- Ecclesia Sancti Petri(de) (evangelica) fundata anno 1653 renovabit 1721
- Ecclesia Sancti Petri ad Gesmold(de) (catholica) fundata circa anno 1160 renovata 1835
Qui nati sunt Melleae
recensere- Albertus Bitter(de) (1848–1926), Archiepiscopus in Holmia
- Carolus Theodericus Möller(de) (* 1945), Advocatus (ARD)
- Ulricus Schröder(de) (* 1952), Negotiator (KFW-Bankengruppe)
- Ludgerus Stühlmeyer (* 1961), Director musices in Curia Variscorum
Notae
recensere- ↑ NDR.de Ortsnamen
- ↑ Archetypus in: Domarchiv Osnabrugensis
- ↑ Edgar Schroeder (Hrsg.), Melle in acht Jahrhunderten. Ernst Knoth, Melle 1969.
- ↑ Homepage Stadt Melle