-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Mellea, lingua Saxonica vel lingua antiqua Germania: Menele (mons), Theodisce Melle), est vetustissima urbs Germanica in Saxonia Inferiore et a 46 000 hominibus inhabitatur. Pertinet ad dioecesem Osnabrugensem.[1]

Wikidata Mellea
Res apud Vicidata repertae:
Mellea: insigne
Mellea: insigne
Civitas: Germania
Locus: 52°12′11″N 8°20′10″E
Numerus incolarum: 47 387
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Praefectus: Jutta Dettmann
Procuratio superior: Circulus Osnabrugae

Geographia

Superficies: 253.95 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Bad Essen, Hilter, Dissen am Teutoburger Wald, Bissendorf, Borgholzhausen, Werthera, Rödinghausen, Bünde, Spenge, Preußisch Oldendorf

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Metullum, Bad Dürrenberg, Rennicidorfium, Jēkabpils, Torsocia, New Melle, Niğde, Sint-Denijs-Westrem, Gandavum

Tabula aut despectus

Mellea: situs
Mellea: situs
Mellea
Prospectus ad medium civitatem
Primam mentionem consignationis anno 1169[2]

Pristinae testimoniae fondationis eae relinquunt ad annum 800, aedificium ecclesiae et curtem.? Prima consignatio ortus est anno 1169.[3] Mellea pristina castellum et Hansa urbs est. Anno 1200 citas? habet mures cum turribus. Anno 1250 habitabant 65 equites in castello Gröneburgensi. Anno 1359 Mellea oppidum nominatus est. Anno 1363 prima lex civitatis scripta est. In Bello Triginta Annorum Suecia urbi imperabat; annis 1649 et 1720 magnum incendium urbem destruxit.[4]

Ecclesiae

recensere

Qui nati sunt Melleae

recensere
  1. NDR.de Ortsnamen
  2. Archetypus in: Domarchiv Osnabrugensis
  3. Edgar Schroeder (Hrsg.), Melle in acht Jahrhunderten. Ernst Knoth, Melle 1969.
  4. Homepage Stadt Melle