Maria (Andronici Palaeologi filia)
Maria, quae saeculo XIII exeunte nata est et (si vita recte e fontibus intellegitur) post annum 1341 mortua est, fuit Andronici II Palaeologi filia notha. A patre in matrimonium Tuctai regi Ordae Aureae saeculo XIV ineunte data nomen Turcicum Bayalün accepit. Qui anno 1312 mortuo Maria statim a successore Usbeco inter uxores acceptam esse censetur. Haec, si re vera eadem sit, a peregrinatore Ibn Baṭṭūṭa describitur. Ille cum principissa ad Constantinopolim anno fere 1332/1334 se profectum esse praetendit. Quidam autem uxorem Usbeci filiam notham Andronici III fuisse credunt.
Fontes
recensere- Georgius Pachymeres, Historiae "De Andronico Palaeologo" 3.27 ed. Bonnensis vol. 2 p. 268
- Ibn Baṭṭūṭa, Riḥla ed. Defrémery vol. 2 pp. 393-445
- Gregorius Acindynus, Epistulae (ed. A. C. Hero, 1983: no. 12 pp. 56–57, cf. pp. 331-332)
Notae
recensere- ↑ Ilias Anagnostakis, "Dining with Foreigners" in Ilias Anagnostakis, ed., Flavours and Delights: tastes and pleasures of ancient and Byzantine cuisine (Athenis, 2013) pp. 157-163, praecipue 158-159
Bibliographia
recensere- Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit no. 92632
- Devin DeWeese, Islamization and Native Religion in the Golden Horde: Baba Tükles and Conversion to Islam in Historical and Epic Tradition (Penn State University Press, 1994, ISBN 978-0-271-01072-4) pp. 118-123, 150-152 (Paginae selectae apud Google Books) Paginae selectae apud amazon
- Stephen Runciman, "The ladies of the Mongols" in N. V. Tomadaces, ed., Εις μνήμην K. Ι. Αμάντου (Athenis: Τυπογραφείον Μυρτίδη, 1960) pp. 46-53, praecipue 47–48
- Rustam Shukurov, "Harem Christianity: the Byzantine identity of Seljuk princes" in A. C. S. Peacock, S. N. Yildiz, edd., The Seljuks of Anatolia: Court and Society in the Medieval Middle East (Londinii, 2012) pp. 115-150 ad p. 122 et n. 41
- Александар Узелац, Под сенком Пса - Татари и јужнословенске земље у другој половини XIII века (Belogradi, 2015) p. 227 (Serbice) Paginae selectae[nexus deficit]