Maria (Andronici Palaeologi filia)

Maria, quae saeculo XIII exeunte nata est et (si vita recte e fontibus intellegitur) post annum 1341 mortua est, fuit Andronici II Palaeologi filia notha. A patre in matrimonium Tuctai regi Ordae Aureae saeculo XIV ineunte data nomen Turcicum Bayalün accepit. Qui anno 1312 mortuo Maria statim a successore Usbeco inter uxores acceptam esse censetur. Haec, si re vera eadem sit, a peregrinatore Ibn Baṭṭūṭa describitur. Ille cum principissa ad Constantinopolim anno fere 1332/1334 se profectum esse praetendit. Quidam autem uxorem Usbeci filiam notham Andronici III fuisse credunt.

Cena luxuriosa: pars picturae muralis in exonartheci Monasterii Batopedii anno 1312 confectae. Depinguntur Mongoli et Romani, inter quos Andronici minister Theodorus Metochites;[1] an de matrimonio Mariae disputatur?
  1. Ilias Anagnostakis, "Dining with Foreigners" in Ilias Anagnostakis, ed., Flavours and Delights: tastes and pleasures of ancient and Byzantine cuisine (Athenis, 2013) pp. 157-163, praecipue 158-159

Bibliographia

recensere
  • Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit no. 92632
  • Devin DeWeese, Islamization and Native Religion in the Golden Horde: Baba Tükles and Conversion to Islam in Historical and Epic Tradition (Penn State University Press, 1994, ISBN 978-0-271-01072-4) pp. 118-123, 150-152 (Paginae selectae apud Google Books) Paginae selectae apud amazon
  • Stephen Runciman, "The ladies of the Mongols" in N. V. Tomadaces, ed., Εις μνήμην K. Ι. Αμάντου (Athenis: Τυπογραφείον Μυρτίδη, 1960) pp. 46-53, praecipue 47–48
  • Rustam Shukurov, "Harem Christianity: the Byzantine identity of Seljuk princes" in A. C. S. Peacock, S. N. Yildiz, edd., The Seljuks of Anatolia: Court and Society in the Medieval Middle East (Londinii, 2012) pp. 115-150 ad p. 122 et n. 41
  • Александар Узелац, Под сенком Пса - Татари и јужнословенске земље у другој половини XIII века (Belogradi, 2015) p. 227 (Serbice) Paginae selectae[nexus deficit]