Magnum Palatium

-5 (magnopere corrigenda) Latinitas huius paginae magnopere corrigenda est. Si potes, corrige vel rescribe. Vide {{latinitas}}.

Magnum Palatium^[1] (Francogallice Grand Palais) est monumentum Parisiense in margine Camporum Elysiorum situm, adversum Parvum Palatium, quod separatum est pro^? Via Winston Churchill in Arrotundimento VIII. Eius area geometrica, in 77 000 metrorum quadratorum consistens, salons^? et expositiones auctoritatis accommodat.

Historia

Magnum Palatium Bellarum Artium (Francogallice Grand Palais des Beaux-Arts) Lutetiae anno 1897 aedificatum est, pro Expositione universali prevista^? a die 15 Aprilis ad diem 12 Novembris 1900, in loco de magno autem incommodo Palatium Industriae ex anno 1855. "Monumentum consecratum a republica ad gloriam artis Francicae" indicit fastigium alae occidentalis (Palatium Inventae), eia^? vocatio^? originalis sit accommodare^? magnae manifestationae artisticae publicae urbis.^?

Le Corbusier volebat demoliri Magnum Palatium par^? implantare^? in loco Museum Artis Saeculi Vicensimi, quod Andreas Malraux commiserit^? realisatio.^? Mors autem architecti, die 27 Augusti 1965, propositum finivit.

A decreto diei 12 Iunii 1975, navis titulo monumento historico describitur. Novum decretum, die 6 Novembris 2000 sanctum, Magnum Palatium protegit sit pertractata.^?

Architectura

Navis principalis, longitudine fere 240 metris, est constata spatii imponentis cumulum accedit per vitrariam magnam. Camera paule imminutis naviarum septentrionalium et meridionalium et navis transversa (paddock), cupula super pendentivo et tholus gravandum circa 8500 tonnes chalybis, ferri vitrique. Pondus totalis metalli uti pervenit 9 057 tonnes (contra 12 000 in Statio Orsay et 7 300 in structura Turris Eiffeliae). Summum hoc omnia cumulatur ad altitudine 45 metris.

Vitraria in locum cupulae et pendentivum.

Tholi sitae in tergo aedificii.

Porticus de Deglane, inspiratus illud Claudii Perrault in Lupara, sed sine gratia, bene dissimulat, ut Statione Orsay aedificata per Victore Laloux eadem expositione, splendida innovatio structurae metallicae.

Hoc aedificii typus illud completur^? eclecticismi, proprium ad stylum Beaux-Arts. Magnum Palatium est, solum, resummum^? affectionum de^? Pulchra Epoca, sed signa utraque finis quidam conceptionis architecturae ubi magister operis, ad tempus^? artifex et technicus, munus praedominatur obtinet.

Facies principalis disposita per^? Henrico Deglane.

Sculpturae

Georgius Récipon, Harmonia triumphans Discordiae, quadriga, latus Sequana.

Georgius Récipon, Immortalitas superandum Tempus, latus Campi Elysii.

Quadrigae in cuprum caelatum Georgii Récipon coronandum dua initia et eis fastigium, ad septentrio-oriente et ad meridio-oriente, in viae novae. Haec opera allegorica, colentem pedestrem ad altitudinem quadragintae metris, repraesentant:
- latus Camporum Elysiorum: Immortalitas superandum Tempus;
- latus Sequanae: Harmonia triumphans Discordiae.
Coetus in aerem sunt debentur ad sculptores Victore Peter et Alexander Falguière.

Salae technicae

Salae commerciales

Sala Artium officiosum, antiqua Sala Apparelium officiosum (ab 1926 ad 1960, cum interruptione ab 1940 à 1947);
Sala Habitatis;
Sala Qualitatis Francica;
Sala Francia Ultra Mare (in 1939 et 1940);
Sala Pueritiae;
Forum Parisii;
Forum Internationale Artis Contemporaneae (FIAC);
Sala Libris (ab 1981 ad 1991);
Sala internationalis libris rari, autographi, stampae et designii post 2007;
Sala musicae classicae et jazz (Musicora).