Lingua Aymara lingua est qua Aymarae (Aymare; Aymaranaka) in Bolivia et in Peruvia loquuntur in quibus ambibus coofficialis lingua est. Etiam Aymarice Chiliae Septemtrione et in montuosa Boreoccidentali Argentinae regione loquuntur. Robustissima lingua in Austramericanis montuosis regionibus, cum radiophonica divulgatione. Popularis lingua Imperii Incaici fuit, nam illustris lingua Quechica erat.

Lingua Aymara
Aymar aru
TaxinomiaLinguae Aymarae
Locutores2 227 642
Sigla1 ay, 2 aym, 3 varie, aym, ayr, ayc
Status publicus
OfficialisPeruvia et Bolivia
Privata
Litterae
ScripturaLatina
Procuratio
Collocatio locutorum linguae Aymarae
Collocatio locutorum linguae Aymarae
Collocatio locutorum linguae Aymarae

Proprietates

recensere

Aymara multum agglutinans lingua est. Cui articulus non est et cuius vocabularium copiosissimum est. Verbi gratia verbo "ferre" centena vocabulorum exsistunt, quae ex hoc quod quid ferat pendent. Pleraque substantiva diversas formas habent, secundum "certitudinem". Verbi gratia in phrasibus "caput video", "me caput videre credo" et "is caput videre dicit", vocabulum "caput" tribus diversis modis verti potest.

Phonetica

recensere

Velut Quechica et Arabica linguae, Aymara solum tres vocales (a, i, u) habet. Vocalica longitudo est, cum diaeresi super vocalem repraesentata; in scriptione igitur sex vocales: a, ä, i, ï, u, ü videntur. Etiam mentio ut post consonantes uvulares (q, q', qh, x) vocalis i in /e/ et u in /o/ mutetur facienda est. Diphthongi sonantibus y et w formantur.

Consonantes

recensere

Aymara 16 consonantes habet, sed , calculatis occlusivarum variantibus, 26 attingit:

labialis alveolaris palatalis velaris uvularis
occlusiva p t ch k q
fricativa s j x
lateralis l ll
vibrans r
nasalis m n ñ
sonans
(semivocalis)
w y

Quamquam in Aymara occlusivas sonoras (b, d, aut g) non sunt, tamen exsistunt tres fricativarum formae; simplices, velares et aspiratas.

simplex velaris aspirata
p p' ph
t t' th
ch ch' chh
k k' kh
q q' qh

Nexus externi

recensere